Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/105

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
59
Glosses on Priscian (St. Gall).

Tytyre pascentes a flumine reiice14 capellas:

…‘hiulcus15’ trisyllabum est.

V vero loco consonantis possita eandem prorsus in omnibus16 uim habuit apud Latinos, quam apud Eoles digamma. Unde a plerisque ei nomen hoc datur, quod apud Eoles habuit olim ϝ17 digamma, id est ‘uau’ ab ipsius uoce18 profectum19… Pro quo Caesar hanc Ⅎ figurani scribi uoluit20.

P. 8a

quod1 quamuis illi recte uisum est, tamen consuetudo antiqua superauit. Adeo2 autem hoc uerum est, quod pro Aeolico ϝ digamma ponitur u: quod sicut illi solebant accipere digamma modo3 pro conso­nante simplici teste Astyage, qui diuersis hoc4 ostendit usibus.…

Est tamen quando idem Eoles inueniuntur5 pro duplici quoque conso­nante digamma possuisse..

Nos quoque uidemur hoc6 sequi in praeterito et plusquam­perfecto tertiae et quartae con­iugationis, in quibus i ante u con­sonantem possita pro­ducitur eademque snbtracta cor­ripitur.

Nostri quoque hoc ipsum fecisse inueniuntur et pro consonante u7 uocalem breuem accepisse, ut Horatius ‘siluae’ tri­syllabum protulit in epodo hoc uersu:

Niuesque deducunt Iouem8, nunc mare9, nunc siluae10:

est enim dimetrum iambicum con­iunctum pente­mimeri[1]11 heroico… Similiter Catullus Vero­nensis12.

Quod zonam soluit diu ligatam


14: proclematicum sin ⁊ is­ar­chonsin diuit atá í and cotarsne sin fri hono⏑ ar[2] is airdíxa re· lasuide ·15: huabéla ·cicero dicit ·hiulcus· patens·⏑ etc.16: .i. potes­tatibus ꝉ uirtu­tibus rothecht digaimm17: .i. carachtar ṅdigaim18: óndḟogur inméth innadigaim doratath anomen sin don chumachtu·⏑19: anasrochumlai anainmsin do ·u· .i. uau ·20: do inchosc uau apud latinos

P. 8a

1: anisin2: inmár3: cachlacéin4: abuith archonsin diuit5: intan ara­necatar6: abuith ar­chonsain diabuil7: tairhesi ·u ɔsone8: daṅdichdet snechti ioiuis9: daṅdiat muir incéiṅ naili·10: penthe­mimeris hérecdae[3] 11: sillab fordeib dactilib[4] són reliqua12: uero­nenstæ


14. that (rĕĭĭcĕ) is a procel­eusmatic, and the i therein is for a simple consonant: that is contrary to…, for the re (in rēice) is long in his opinion.15. open.16. which digamma had.17. i.e. the character of digamma.18. from the …[5] sound of the digamma: that name (vau) has been given to the power.19. when that name, i.e. vau, has gone out to u.20. to denote vau.

P. 8a

1. that.4. its being for a simple consonant.5. when they are found.6. its being for a double consonant.7. in place of the consonant u (v).8. the snows of Jove bring him down.9. the sea at another time brings him down.10. an heroic penthe­mimeris.11 . this is a syllable in addition to two dactyls, etc.

  1. MS. pentemereͥ
  2. cf. p. 53 note d
  3. MS. herécdae
  4. For the omission of n after deib cf. isin dib desmrechtaib so Ml. 114d 1
  5. ‘intrinseco’ Ascoli; we have no other instance of the word