38
XVII.
D’ḟág an ceaṫrċa ríoġaṁail seo a ṗluais oiḋċe le dul ag spaisdeóireaċt ḋó ḟéin. Ḃí a lánḋóṫain d’asal óg ḟiaḋain aṁ iṫte aige an ṁaidin ċéadna seo. Ḃí sé suḃaċ sáṫaċ. Ḃí sé sásta leís an saoġal. Ní raiḃ deifir ná deaḃaḋ air. Ní raiḃ imniḋe intinne ná gaḃaḋ colna air, aċt an driṫle solusṁar ḃíoḋ n-a ṡúiliḃ go gnáṫaċ ġá múċaḋ le sástaċt. Ní ḟágaḋ sé a ṗluais ar ċor ar biṫ maraċ go raiḃ an oiḋċe go haoiḃinn, agus ḃí fonn air droċ-aér na pluaise a ḋíbirt amaċ ó n-a sgaṁógaiḃ.
Ḃain sé searraḋ as féin ag béal na pluaise. Sín sé a ḋá ċois tosaiġ amaċ uaiḋ, agus ṡin sé a ḋá ċois deiriḋ siar uaiḋ go raiḃ a ḃolg lán buailte leis an talaṁ beagnaċ. Ba ṁór an t-iongnaḋ an fad a ḃí ann ó ḃárr na gcos tosaiġ siar.
Annsin ċuimil sé crúb leis dá ṡúiliḃ gur ḃain sé na sramaċaiḃ asta, agus ar a n-osgailt ḋó arís céard a ṫug sé faoi deara aċt dreóilín d’éan ḃeag ’n-a ṡeasaṁ ar ġéig sgeiċe i n-aice leis. An leoṁan mór a ḋúisiġ an dreóilín boċt agus ṫáinig fonn air glam a leigint le cur i gcuiṁne do’n éan dearóil naċ raiḃ aon ċeart aige ḃeiṫ ag féaċaint ar a leiṫéid d’ainṁiḋe ċumasaċ ṫar éis eirġe ḋó. Aċt níor leig. Ḃí leisge ró-ṫrom air. Ḃí beagán ṫar an iomairce de’n asal ḟiaḋain iṫte aige.
Marar leig sé glam, ċreaṫ sé a ṁong agus a iorball go míḟoiġdeaċ, agus isteaċ leis i ndoirċeaċt na foraoise.
Ḃí ḋá ċineál siuḃail aige de ġnáṫaċ, siuḃal cataṁail agus siuḃal rioġaṁail. An siuḃal rioġaṁail ċleaċtaiġ sé an oiḋċe seo. Le gaċ coiscéim dá dtugaḋ sé, agus le gaċ cor dá gcuireaḋ sé da ċolainn áluinn ṁaorḋa, ċuireaḋ sé i gcuiṁne do ḋuine agus do ḃeiṫiḋeaċ naċ raiḃ aon ḃeann aige orṫa. Ní ṡílṫeá ar a ṡiúḃal ná ar a iomċur go raiḃ aon ḟonn troda air. Agus ní raiḃ. Aċt dá gcuirtí troid air ní eisean a loicfeaḋ.
