Page:Skaut Nr 2 (1911).djvu/9

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

co oznacza — własnosć panów, własność ludzi, mających panowanie, — ale nazwano ją Rzeczą Pospolitą, bo wszyscy bez wyjątku przez Ducha narodowego powołani w niej byli do pracy i praw; i królowie, i poddani królom, i ci, co panowanie mieli, i ci, co panowania nie mieli lub nie cheieli zdobywać — Rzeczą Pospolitą był kraj, t. j. dla wszystkich były jego prawa i na wszystkich rozciagaly się jego obowiązki ten do Niej należał, kto obowiązki brał na siebie i kto praw umiał przestrzegać! i doprawdy — cześć głęboką mieć winniśmy dla tej głębi rozumienia społecznego życia przeszłości, a, wracając do naszego zagadnienia, widzimy, że Rzecz Pospolita jest to Rzecz zwyczajna, rzecz obyczajna, a więc i Moralna — i zaprawdę, Ojczyzna nasza, Rzecz Pospolita to wielka Rzecz Moralna; kto jej chce służyć, musi moralności służyć! niemoralności z Polską nie pogodzi nikt!

Skauci tym bardziej nigdzie indziej nie pójd;ą ich służba to rycerska posługa dla kochanej Ojczyzny! to straž moralności! Tworząc huf najmłodszych, a nie mniej żarliwie kochających Ojczyznę, z całym zapałem i rozwagą wezmą się do pracy, aby moralność, aby obyczajność, tę oś społecznego życia, w kraju ustalić — a dla złego, dla niemoralności — mają tylko odpowiedź Szezepanowskiego: »Pal go w łeb!« C. d. n.

Ignacy Kozielewski.