Page:Seadna.djvu/213

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been validated.
209
SÉADNA

ráfla de’n sgéal, ’ná gur mhaith agus gur dhian mhaith an chleamhnas é, agus ná béadh aon teip ’ná go mbéadh an rath air, le congnamh Dé a’s sinn slán.”

“Tá go maith,” arsa Cormac. “Fágfad ansan sibh go fóil agus raghad soir go tigh an tsagairt féuchaint cathain a bhéidh caoi aige ar theacht agus sinn a phósadh.”