This page has been validated.
201
SÉADNA
agus Chormaic chómh luath agus bhéidh an áit ollamh duit!”
“Am briathar, a Phádraig, nach é mo thuairim go raghad. Is dóich liom gur b’ é rud a dhéanfad ’ná fanamhaint sa tseana nid seo, mar atá agam. Pé mór breagh é tigh an tSíogaidhe ní dóich liom go raghad ag cur isteach ortha ann. B’ fhéidir, dáltha thíghe an rígh, gur bh’ usa dul ann ’ná teacht as. B’ fhéidir gur bh’ usa fanamhaint as ’ná aon taobh acu. Fanfad-sa mar a bhfuilim, anso imeasg na gcómharsan sa n-áit ’na bhfuil mo shaoghal caithte agam, sa n-áit ’nar chaith m’athair a shaoghal, agus mo shean-athair, agus ní fheadar an ’mó athair rómpa.”
“Ní deirim ’ná gur maith an chómhairle ar a bhfuil socair agat, a Dhiarmuid,” arsa ’n sagart.
