LV.
Is eól dom cháirdibh grádh mo charrbhassa
'S m'athphósadh lá san áit i gcleachtaim bheith;
Ar Réasún tseasc gur chuireas tóir an fháin,
'S gur óigbhean d'ál an ghrápa a ceangladh liom.
LVI.
Le nuariail is téad ó réitighim "Tá" agus "Níl,"
Agus "Suas Sios" an tsaoghail ó's léir im dheáidh de
laoighic,
Dá éis níor thárla im líon, cé chuarduigheas gach féith,
Cruadhshnaidhm ba ghléire préimh is fáth 'ná — Fíon.
LVII.
Is féach ar m'Airimh — tráchtaid eólaigh ceacht,
Ghá léigheamh gur dháileas áis le cómhaireamh ceart;
Ní dheárna ar ndóin acht baint ón bhféilire án
Indé fuair bás 's Imbáireach fós gan teacht.
LVIII.
Le déadhnaighe chonnacsa dorus an tabhairne amach.
Fém dhéin sa doircheacht cosmhaileacht aingil ba gheal,
Is soitheach n-a ghlaic aige ag teacht — lem béal gur
chuir,
Go ndéininn fromhadh air; 's ar mh'fhocal ba dhearg
an lacht!
LIX.
Sé an dearg so an fhíona an laoighic a bhádhann go deó
An dathad trodbhuidhean an tríochad táir 's an dó;
An feallsamh fáthach eóil a ghreadathruigheann
Luaidh neammaith an tsaoighil go mbíonn n-a cáirnibh
óir;
19
