Page:Rubáiiát Omár Caiiám ó Naíseápúr - Ó Donnchadha.djvu/16

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

X.

Go dtéighid sin slán. Cár bhfeárr dúinn féinig tnúth Le Caícobád na mál 's le Caíchosrú? Bíodh Zál is Rustum úd le héachta ag ádhbhacht, Is béile ofráladh Hátim — séanse iad súd.

XI.

Lem aisse bí spás ar dáil fan imeall an fheóir Idir fhearann an bhráca is fás an luimrigh mhóir I n-áit nach treise ann ar threón ná ar aimid de thráill 'S sin beannacht na ngrást le Mahmúd cumais an óir.

XII.

Fé dhuilleabhar chraoibhe bím lem leabhar amhrán; Bíodh corn maith fíona is bríce im aice dhen arán; 'S an díthreabh acht go mbeitheása im fhochair led laoi — Dar liomsa níor dhíthreabh í acht parrathas árd!

XIII.

Bíonn duine is sé réim an tsaoghail a mheallann a chroidhe; 'S duine eile is sé aonbhrogh Dé dá raideann sé gnaoi; Glaeidh ar an earradh do-chír, sar thuilleadh ná héighimh; An druma úd i gcéin ná géill dá chlagar le suim!

XIV.

Féach seal ara an rós is gleóite balaith; sé duairt: "Bionn aiteas im beól ar bheóibh nuair phreabaim go suairc; Stróicse 'em baitheas go luath a cheangailbheart sróill,

Is caith ar an bhfód a stór 'sa mhaise 'sa bhuadh."

10