Page:Progreso - 3a yaro.pdf/312

282

PROGRESO

il, el, ol restus, nure lia akuzativo, tre rara, e til nun certe ne kustumata, modifikesus^[1]

Pri la pluralo, me agnoskas, ke boni, beli, irgi esas multe plu belsona kam bonai, belai, irgai, e me koncesas ke en la max multa kazi dusenceso ne povas naskar. Tamen me konfesas ke fidar nure a la kuntexto, qua kelkafoye povas rifuzar sa helpo, e ne povar okazione precize savigar kad on vizas pluralo di ‑o o di ‑a, esas a me malagra­blega ideo, e semblas a me anke ne tute konforma a la cetera precizeso di nia linguo.

Pro to me propozas ke la pluralo di ‑a restez principe (F. : en principe) ‑ai, sed ke on esez permisata omisar de ol la ‑a kande on ne timas dusenceso. To tute konkordas la spirito di nia linguo, qua anke en altra kazi permisas omisi kande dusenceso ne esas timebla, exemple l’omiso di n di l’akuzativo, ta di la prefixo ad (exemple sur vice adsur), l’omiso di la sufixo uro (expreso vice expresuro) e c.

Tale per malgranda retusho ni advenos a la max simpla e belsona formi propozita da S^o Couturat, sen sakrifikar en kazi di bezono la precizeso di nia linguo.

P. de Janko.

Mal, an, des o non.

Adoptar du prefixi por expresar la sama ideo esus ecepto, quan nulo semblas justigar. Se on supresos la prefixo mal, on povos selektar inter an, des o non ta qua semblos max bona ; sed ta prefixo devos suficar por indikar la kontreso en omna vorti (nomi o verbi) qui admisas kontrajo. Semblas mem ke esus preske neposibla uzar du diferanta prefixi (di sama senco), una aplikenda a la nomi ed altra a la verbi.

Se exemple on aplikus des a la verbi por indikar l’inversa ago (o kontral ago), e non a la nomi por indikar la kontrajo, on renkontrus duoplaji quala ici : « Ta aquo esas nonpura ; on despurigis ol icamatene, » me dicas ke on igis ol despura $=$ nonpura ; nongranda, e desgran­dijar $=$ divenar desgranda o nongranda.

Se on facas distingo inter mal-R e des-R, lor on bezonus tri prefixi od on esus obligata aplikar la sama a la nomi e la verbi (por havar nur du prefixi).

Pri R-igar e mal-R-igar (n^o 22, p. 604), me opinionas, ke oli ne signifikas sempre pasar de 0 a $+$ e de 0 a $-$.

Se me dicas varmigar, to esos pasar de 0 a $+$ : sed se me dicas « … ol esas malvarma, oportas varmigar ol », varmigar

1. Por tota kompleteso me devas rimarkigar, ke en ta kazo la neutro itu, viciganta la nuna ito, ne povos elizionar sa i-, pro la pronomo tu, e ke la posedala pronomo prefere konservos la nuna formo sa, ilsa, elsa, olsa,… sed ito povas nure aprobesar da la konservemi.