Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/494

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Garlica murowana, wś, pow. krakowski, o 9 kil. na północ od Krakowa w linii powietrznej, leży na granicy Galicyi i królestwa polskiego, nad potoczkiem Naranką, między granicą a parowem tego potoku, tuż koło G. duchownej. St. poczt. w Krakowie, parafia rzym. kat. w Zielonkach. Dm. 18, mk. 130 (64 mężcz., 66 kob.); obszar większej posiadłości ma roli ornej 205, łąk i ogr. 11, pastw. 46, lasu 2; mniejszej posiadł. roli orn. 52, łąk i ogr. 1, pastw. 5 morgów, gleba glinkowata. Wzniesienie wsi 303 m. W obr. gminy na południe wsi wznosi się wzgórze Jeziorki zwane, 304 m. npm. Właściciel Maksymilian Bader.

Garliczka lub Górecka, rzeczka w pow. miechowskim. Początek bierze pod wsią Górna wieś, płynie ku południowi przez Chechło, Garlicę, i pod Garlicą Murowaną wchodzi do Galicyi, gdzie poniżej wsi Zielonki wpada z lewego brzegu do Prądnika. Długa w królestwie parę wiorst. Por. Naranka.

Garlinka, wś, pow. bałcki, 486 mk.; cerkiew; 57 dzies. ziemi cerkiewnej. G. należała do Potockich. Dr. M.

Garlino, okolica w pow. ciechanowskim, gm. Grudusk i par. Grudusk, składa się z wsi: Garlino-Dębiny, Garlino-Komonino, Garlino-Racibory i Garlino-Zalesie. Grunta we wszystkich tych wsiach pszenne II klasy, przeważnie zaś żytnie I i II. Łąk bardzo dużo; lasu też więcej niż w innych wsiach tej gminy; dużo też lasu zostało wycięte, szczególniej dębowego, na miejscu którego stanął folwark Garlino-Dębiny i wioska włościańska Budy-garlińskie. G.-Dębiny, o 25 wiorst od Ciechanowa, 4 od Gruduska, od szosy między Mławą i Przasnyszem wiorst 3 i pół. G.-D. stanowią folwark należący do wsi Garlino-komonino. Domów 3. Przestrzeni zajmuje 360 morgów, wyłącznie dworskiej. Dusz 54. G.-komonino, o 24 wiorst od Ciechanowa, 3 od Gruduska, 2 i pół od szosy między Mławą i Przasnyszem, nad rz. Łydynią. Domów 20. Przestrzeni zajmuje 2145 morgów, z tego ziemi dworskiej 1948 morgów, włościańskiej 197. Mieszkańców 203, r. 1827 było 12 dm., 78 mk. Budowle dworskie przeważnie drewniane. Właściciel Tomasz Grabowski, przed tem Białowiejski. Do dóbr należy folwark Garlino-Dębiny. G.-Racibory, o 24 wiorsty od Ciechanowa, 3 od Gruduska, 2 i pół od szosy. Domów 13, przestrzeni zajmuje 399 morgów, wyłącznie włościańskich. Mieszkańców 133, r. 1827 bylo 9 dm., 51 mk. Włościanie otrzymali tę wś po 1863 r. G.-Zalesie, o 26 wiorst od Ciechanowa, 5 od Gruduska, 4 i pół od szosy. Przestrzeni zajmuje 693 morgów, wtem 382 mor. należy do drobnej szlachty, reszta t. j. 311 do włościan. Domów 23, mieszkańców 192; roku 1827 było 15 dm., 105 mk. Posiada kuźnię. Należała dawniej do Rościszewskich. Stacya pocztowa Mława o 14–16 wiorst odległa. We wsi Garlino-Komunino istnieje wiatrak i kuźnia. Wszystkie te wsi składały dawniej dobra Garlino, które miały obszaru 3784 mor. i należały do Białowiejskich. We wszystkich tych wsiach mieszkańcy katolicy. St. Ch.

Garlińskie budy, ob. Budy.

Garlińszczyzna, wś, pow. oszmiański, 1 okr. adm., o 17 w. od Oszmiany, 3 dm., 20 mk. katol. (1866).

Garłówka, folw. w pow. rzeczyckim, wraz z folw. Miłograda ma obszaru przeszło 1900 morg., własność kupca Tiłonczyka. Al. Jel.

Garłuchów, Garłuchowski szczyt, ob. Gierlachowce, Gierlach.

Garmiszki, wś, pow. maryampolski, gm. Pogiermoń, par. Pokojnie.

Garmudziszki, wś, pow. wyłkowyski, gm. Wojtkobole, par. Grażyszki; liczy 3 dm., 34 mk., odl. 28 w. od Wyłkowyszek.

Garna, niem. Garde, złożona z dwóch części, Wielkiej i Małej Garnej (Gross i Klein Garde), wieś kościelna ewangelicka, nad jeziorem tegoż nazwiska, na Pomorzu, w pow. słupskim. Starzy ludzie mówią tu po kaszubsku.

Garna buda, lub Garnabudzie, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Lubów. W 1827 roku było tu 6 dm. i 45 mk., obecnie liczy 7 dm., 63 mk., odl. 15 w. od Kalwaryi.

Garnek 1.) wś i folw. nad rz. Wartą i Wiercicą, pow. noworadomski, gm. Garnek, par. Kłomnice, odl. od Radomska 21 w., od Kłomnic 7 w. Posiada kościołek murowany filialny, urząd gminny, szkołę początkową. Kościołek tutejszy, będący właściwie kaplicą dworską, wzniósł w 1750 r. dziedzic tutejszy Bystrzanowski a w 1850 r. przebudował i ozdobił wieżą Ksawery Grodzicki. Obecnie znajduje się tu stały wikaryusz, utrzymywany kosztem mieszkańców wsi. Wieś G. w 1827 r. liczyła 38 dm. i 300 mk., obecnie ma 127 dm., 765 mk. i 879 mor. ziemi włośc. Dobra G. składają wsie: G., Karczewice z folw., Kużnica, Piaski, Kajetanowice, Milanów, Dąbek, Raków, Chmielarze, Kąt i fol. Antoniów. Mają one 151 włók ziemi dworskiej, wtem 39 włók roli ornej żytniej, 12 włók nadrzecznych łąk i 100 włók lasu. Do włościan należy 149 włok roli, łąk i pastw. W dobrach tych istnieje 399 dm., 2781 mk., w tej liczbie 1354 męż. Znajdują tu się cztery młyny, z których dwa na Warcie, dwa na Wiercicy. Na łąkach pod wsią Kuźnicą, nad rzeką Wiercicą, jest kopiec mający w podstawie 120 łokci długości, tyleż szerokości i około 30 łokci wysokości. Były tu dawniej kuźnice żelaza, czego dowodem znaczna ilość zuzli we wsiach Dąbku i Kuźnicy. Właściciel dóbr jest Julian Koryat Moraczewski. Gmina G. należy do sądu gm. okr.