schen Nation in Galizien v. Zubrzycki” Lemberg 1879. — „O gościńcach publicznych w Galicyi” Rozmait. 1832 Nr. 23 do 26. — „Wiadomości statystyczne o Galicyi”, tamże Nr. 25 i 27. — „Sumaryczny rzut oka na zakłady dla chorych w Galicyi”, tamże, 1833 Nr. 37. — „Rys statystyczny Galicyi”, tamże 1848, Nr. 47. — "Rzut oka na Galicyą we względzie administr-gospod.”, tamże 1833 Nr. 34. — „Opis niektórych miejsc w Galicyi w r. 1685 przęz francuza zostającego w służbie Jana III”, tamże 1857, str. 62 i dalsze. — „O czyśli monasteriw w Hałyczyni” Lwowianyn. 1862, str. 87. — „Zakłady naukowe w Galicyi w roku 1835” Rozmait. 1835, str. 167. — „Zamki starożytne w Galicyi”, tamże 1832 Nr. 39. — „Historyczne badanie o drukarniach rusko-słowiańskich w Galicyi” p. Zubrzyckiego. Lwów, 1836, str. 90. — „Rys wewnętrzny stosunków w Galicyi wschodniej w 2 połowie w. XV” p. Szaraniewicza, Lwów, 1869. — Czemeryńskiego „O dobrach koronnych byłej Rzeczypospolitej polskiej”. Lwów, 1870. — Szaraniewicza „Zaczątki słowiańskie stoków Karpat”; „Kritische Blicke in die Gesch. der Karpatenvölker”; „Istorya hałycko-wołodymirskoj Rusy do roku 1453”; „Kościelne sprawy na Rusi za rządów Kazimierza W”; „Rzut oka na beneficya kościoła ruskiego”; „Geograficzesko-istoriczeskije statie” i t. d. — Źródła rękopiśmienne znajdujące się w Bibliotece Ossolińskich (podług prof. L. Dziedzickiego) Siarczyńskiego „Materyały do geografii Polski i Galicyi” (liczba 497 do 502). — Alphabetisches Verzeichn. aller Ortschaften Galiziens im J. 1818, egzemplarz drukowany z licznymi dopiskami Siarczyńskiego (l. 503). — Mieszaniny zawierające materyały do geografii i historyi Rusi Czerwonej (l. 507). — Rys historyczny klasztorów bazyliańskich w Galicyi p. Siarczyńskiego (l. 1087). — Consignation der galizischen Ortschaften (l. 1197). — Darstellung der Galizischen Zustände im J. 1846 v. Hosch (l. 1483). — Siarczyńskiego Galicya czyli słownik histor.-statyst.-geograficzny Galicyi (l. 1824 do 1829). — Bielowski O rękopismach w bibliotekach galicyjskich (l. 2392). Bronisław Gustawicz.
Galicya 1.), folw., pow. oszmiański, od Sulistrowskich nabyty, obecnie własność Karola Jankowskiego. 2.) G., zaśc. rząd., pow. oszmiański, 1 okr. adm., o 16 w. od Oszmiany, 1 dom, 17 mk. katol. (1866).
Galicya 1.), przysiołek wsi Raczyniec, nad rz. Studenicą, pow. uszycki, gm. Rachnówka, par. rzym. kat. Żwańczyk, gr. kat. Hołozubińce. Własność Wiktora Skibniewskiego. Jest tu młyn wodny i 15 dm. 2.) G., przedmieście Dunajowiec. X. M. O.
Galicya, niem. Galitz, wś w pow. lęborskim ziemi pomorskiej.
Galicyjska kolej Karola Ludwika idzie z Krakowa, gdzie się łączy z koleją północną, na Bochnię, Tarnów, Dębicę, Sędziszów, Rzeszów, Łańcut, Przeworsk, Jarosław, Radymno, Przemyśl, Mościska, Sądową Wisznię i Gródek do Lwowa; ze Lwowa na Krasne do Brodów, a z Krasnego na Złoczów, Zborów i Tarnopol do Podwołoczysk. Kolej ta ma w pobliżu Krakowa dwie krótkie boczne gałęzie: z Bierzanowa do Wieliczki i z Podłęża do Niepołomic. Kolej ta ciągnie się od Krakowa aż do Przemyśla wzdłuż północnego podnóża Karpat, po największej części w poziomie nadwiślańskiej równiny, tylko w dwóch miejscach, przechodząc działy wodne pomiędzy dunajcową Białą a Wisłoką i pomiędzy Wisłoką a Wisłokiem, wznosi się wyżej nad 220 metrów n. p. m. Pomiędzy Sądową Wisznią a Gródkiem wstępuje na wyżynę głównego działu wodnego i coraz się podnosi. Dworzec w Sądowej Wiszni leży 216 m., w Gródku 268 m., w Mszanie 285 m., we Lwowie 303 m. n. p. m. Z dworca lwowskiego spuszcza się nagle w nizinę Pełtwi i Bugu (Podzamcze 165 m.), różniącą się mało co do wysokości położenia od niziny nadwiślańskiej, i idzie jej poziomem aż do Brodów i Złoczowa. Stąd wstępuje na wyżynę podolską i znowu się podnosząc, przechodzi w Maksymówce (pomiędzy Tarnopolem a Podwołoczyskami) najwyższy na całej linii swojej punkt, 360 m. n. p. m.
Galicz, miasto pow. gub. kostromskiej, 5645 mk., 872 wiorst od Petersburga a 120 od Kostromy odległe. Stacya poczt.
Galicz, ob. Gacs (węg.).
Galimszczyzna 1.) nad. rz. Gawiją, wieś włośc., pow. oszmiański, 3 okr. adm., od Oszmiany w. 49, od Dziewieniszek 25; dm. 21., mk. katol. 184 (1866). 2.) G., folw. hr. Zamoyskiej, tamże, nad rz. Gawiją, od Oszmiany w. 42, od Dziewieniszek 18, mk. starozak. 49 (1866).
Galina, zaśc. szl., pow. święciański, 2 okr. adm., o 73 w. od Święcian, 1 dom, 5 mk. kat. (1866).
Galińce, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Łoździeje. Odl. od Sejn 14 w., liczy 17 dm. i 165 mk.
Galinchen (niem.), ob. Golink.
Galinden, Galingen (niem.), ob. Gallinden, Gallingen.
Galindya, niem. Galindien, obszerna niegdyś prowincya pogańskich prusaków, w dzisiejszych Prusach wschodnich, rozciągała się prawie w zupełności tam, gdzie teraz jeszcze mieszkają polscy Mazurzy i Warmiacy. Obejmowała mniej więcej dzisiejsze powiaty: olsztyński, węgoborski, gołdapski (w części), margrabowski, łecki, lecki, jańsborski, szczycieński i ządzborski. Granice ze wszech miar ciekawej
