znej, czarnoziemu. Ma też tu być margiel (Marczyński). Dr. M.
Filipany, zaśc. szl., pow. wileński, 4 okr. adm., o 57 w. od Wilna, 1 dm., 13 kat. (1866).
Filipczański potok, także Filipką zwany, potok podtatrzański, na Podhalu nowotarskiem, powstaje u stóp wyniosłości Wolarczyskami zwanej, a łączącej Zadnią Kopę z Przysłopkami waksmundzkiemi, w pobliżu polany Rusinowej. Od Zadniej Kopy Sołtysiej oddziela się pasmo ku północnemu wschodowi przez tak zwane Skałki filipczańskie ku Łężnemu Wierchowi. Potok ten płynie na północ i północny zachód w głębokim jarze, między stokami Skałek filipczańskich (od zachodu), a lasem Brzanówką (od wsch.), tworząc wzdłuż całego swego biegu granicę gmin Muru-Zasichłego i Bukowiny, a opływając południowo-zachodnie stoki Zgorzelisk (Pogorzelisko, 1105 m. szt. gen.), i zabierając od lew. brz. strugi Łężny potok, Przyporniak i wody z moczarów leśnych, rozszerza swą dolinkę przy polanie Cichem i wkrótce poniżej łączy się z Suchą-Wodą, tworząc potok Cichą-Wodę (ob.). Długość biegu 6 kil. Br. G.
Filipcze, przysiołek do wsi Zaleszczyki stare w pow. Zaleszczyki, oddalony o 4 kil. od tego miasta i wraz z temże własność Seweryna hr. Brunickiego.
Filipin, folw. dóbr Skomorochy, pow. hrubieszowski, gm. i par. Grabowiec, o 4 mile od st. dr. żel. Rozl. ok. 100 m., w tem łąk 16, reszta grunta orne.
Filipinów, wś włośc., pow. kozienicki, gm. Policzna, par. Zwoleń. Liczy 18 dm., 110 mk., 344 mr. włośc.
Filipiszki 1.) wś, pow. szawelski, gm. szawelska, ma 8 osadników nieobdarowanych ziemią. 2.) F., wś rząd. nad potokiem Szałtupką, pow. trocki, 1 okr. adm., 17 w. od Trok, 14 dm., 106 mk. katol. (1866). 3.) F., zaśc. prywat., pow. wileński, 1 okr. polic., mk. kat. 13, dm. 4 (1866), od Wilna 15 w. 4.) F., ob. Jankowszczyzna.
Filipka, ob. Cichawoda i Filipczański potok.
Filipki małe i F. wielkie, wś szlach., pow, szczuczyński, gm. i par. Lachowo. W 1827 r. F.-wielkie liczyły 20 dm., 119 mk.; F.-małe 7 dm., 44 mk., 6 mr. gruntu. W 17 w. dołączano do tej nazwy drugą, zapewne ogólną całej okolicy: Łowczewo, która obecnie zatarła się i wyszła z użycia. F. są gniazdem rodowem Filipkowskich. Folw. Filipki Małe podług opisu z r. 1866 rozl. wynosi mr. 139. Wś Filipki Małe osad. 5, gruntu m. 6.
Filipki, wś włośc., pow. wilejski, o 39 w. od Wilejki, 2 okr. adm., przy drodze pocztowej kniahinińskiej, 19 dm., 182 mk. (1866).
Filipkowce, wś, pow. borszczowski, leży nad Dniestrem, o 15 kil. na południe od Borszczowa, o 6 kil. na północo-zachód od Mielnicy, o 7 kil. na południe od rzym. kat. parafii w Krzywczu, o 5.5 kil. na północ od st. poczt. w Uściu biskupiem. Gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu kudrynieckiego z filią Michałków 404 dusz gr. kat. wyz. Ludności 1766, w tem rzym. kat. 150, gr. kat. 1602, reszta izrael. Obszar dwor. posiada roli or. 553, łąk i ogr. 190, past. 38, lasu 152; włościanie roli or. 1648, łąk i ogr. 265, past. 224, lasu 16 mr. austr. Gleba urodzajna, kukurydza, tytuń, kawony na polu dojrzewają w zacisznych miejscach, nawet winna macica doskonale dojrzewa. Szkoła etatowa o 1 nauczycielu, należąca do rady szkol. okręg. w Zaleszczykach. Właśc. więk. posiadł.: Poradowski i spółwłaściciele.
Filipol, niem. Philippolis, kol., pow. wielkostrzelecki, o pół mili ku płn. od Ządowic.
Filiponie, sąto wychodźcy z Rossyi, w ciągu XVIII w. osiedleni głównie w sejneńskiem i na Mazurach pruskich. Nazwę zaś Jedynowierców noszą ci, co dopiero od 1830 w Król. Pol. osiedli. F. S.
Filiponie, niem. Philipponerhuben, osobna posiadłość przyłączona do wsi Hejbudy (Heubuden) w źyznej Żuławie malborskiej, pow. malborski; zaraz za wsią płynie rz. Święta; parafia, poczta Malbork, dokąd odległość wynosi jednę milę.
Filipony, folw., pow. mozyrski, gm. leskowicka, przy drodze z Leskowicz do Broniewa; miejscowość głucha, poleska. Al. Jel.
Filipów, Filipowo, os., przedtem mko, pow. suwalski, gm. i par. Filipów. Odl. od Suwałk 23 w., leży na samej granicy od Prus o 2 mile na płn.-wsch. od Margrabowy. Posiada kościół par. murowany z 1838 r. sąd gm. okr. II, komorę celną, st. pocztową. Kościół i par. erygował 1571 r. Zygmunt August. W 1827 r. liczono tu 323 dm. i 2326 mk.; w r. 1861 było 291 dm. i 2551 mk., w tej liczbie 812 żydów; obecnie liczy 186 dm., 2247 mk. Przez tutejszą komorę wywiez. w 1876 r. za 213,435 rs. a przywieziono za 34,848 rs. W 1878 r. pobrano cła 6,500 rs. F. został miastem na prawie magdeburskiem, na mocy przywileju Zygmunta Augusta z 1570 r. Król ten w następnym roku uposażył ziemią tutejszy kościół parafialny, który w obecnej postaci wzniesiony został w 1742 r., odnowiony 1838. Tu urodził się znany teolog aryański Andrzej Wiszowaty w 1608 r. Nad jeziorem pod samem miastem wojsko polskie pod wodzą hetmana Gosiewskiego stoczyło niepomyślną walkę ze szwedami i niemcami w dniu 12 października 1656 r. Par. F. dek. suwalskiego 3898 dusz liczy. Starostwo filipowskie w woj. grodzieńskiem przy końcu XVIII w. płaciło kwarty 1178 zł. W czasie sejmu 1775 prawem emfiteutycznem nadane zostało Puzynie. Gmina. F.
