nego; 7 dm., 85 mk.; 17 ew., 68 kat., 28 analf. Stacya pocztowa w Tarnowie o 4 kil., st. kol. żel. w Poznaniu o 16 kil., w Buku o 9 kil. 2.) E., niem. Edmundshof, folw., pow. międzyrzecki, należy do dóbr „Zbąszyń“ (Bentschen), i do domin. „Pierzyn“ 1 dm., 18 mk. Stac. pocztowa i kol. żel. w Zbąszyniu. M. St.
Edorajście, Jedorajście 1.) wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny. Odl. od Maryampola 32 w., liczy 35 dm., 274 mk. 2.) E., os., pow. maryampolski, gm. i par. Balwierzyszki, 1 dm., 4 mk.
Edrisa, ob. Dniepr.
Edsen lub Iwanden (niem.), wś, pow. goldyngeński w Kurlandyi, par. Goldynga.
Eduardsfelde (niem.), ob. Edwardowo.
Eduardshof (niem.), ob. Suśnia, pow. ostrzeszowski, i Edwardowo, pow. chodzieski.
Eduardsinsel (niem.), ob Zaniemyska wyspa.
Edwalen (niem.), dobra, pow. goldyngeński w Kurlandyi, okr. windawski, par. piltyńska. Do E. należą folwarki: Matern, Terwenden, Lehgen i Charlottenhof. We wsi E. starożytny zamek z r. 1275. F. S.
Edward, kopalnia, ob. Chechłówka.
Edwarda huta, niem. Eduardhütte, huta cynkowa we wsi Kosztów, pow. pszczyński.
Edwardosław, folwark w Inflantach polskich, powiecie lucyńskim, w r. 1832 na ziemi od Sokołowskich nabytej przez Edwarda Rodziewicza założony i zaledwie 440 dzies. obszaru mający. W r. 1868 nabył ten folwark od Rodziewiczów obecny jego właściciel Starykow, starowierca. G. M.
Edwardów 1.), wś, pow. garwoliński, gm. i par. Ryki. Liczy 6 dm., 49 mk. i 132 mr. obszaru. Por. Dąbia. 2.) E., folw. rząd., pow. biłgorajski, gm. Puszcza solska, par. Biłgoraj. 3.) E., wś włośc., pow. kozienicki, gm. Trzebuń, par. Magnuszew, odl. od Kozienic 38 w., liczy 12 dm., 88 mk. i 209 mr. ziemi włośc. 4.) E., ob. Czerwona. Br. Ch.
Edwardowo, folw. w pow. borysowskim, od r. 1857 własność Mezina, obszaru 100 dzies. z okładem. Al. Jel.
Edwardowo, niem. Eduardsfelde, folwark, pow. poznański, należy do gm. Ławica; 982 m. rozl., 3 dm., 51 mk. St. poczt. i kolei żelaznej w Poznaniu o 7 kil. 2.) E., niem. Eduardshof, osada, pow. chodzieski, należy do gm. Atanazyn (Athanasienhof); 2 dm., 12 mk. Poczta najbliższa w Szamocinie, st. kolei żel. w Chodzieżu. M. St.
Edwardowo, por. Kapuśniki.
Edwinshof (niem.), domin., pow. inowrocławski, 508 mr. rozl., 4 dm., 71 mk., 8 ew., 63 kat., 40 analf. St. poczt. i kolei żel. w Inowrocławiu o 7 kil. M. St.
Edzin, folw. w pow. zamojskim, należący do dóbr Ruskie-Piaski (ob.), gm. Nelisz, leży w północno-zachod. kierunku, pomiędzy rzeką Wieprzem a traktem 1 rzędu lwowsko-lubelskim. T. Żuk.
Eecawa (niem.), ob. Ekau.
Eere (niem.), struga w Kurlandyi, dopływ Wielkiej Irby.
Efimówka lub Joachimówka (Marczyński), wś, pow. jampolski, gm. Pieńkówka, par. Morachwa. Od Jampola odległa wiorst 60, od kolei odesko-kijowskiej 10 w.; mieszk. 703, ziemi włośc. 1195 dz., dworskiej używalnej 627 dz., oprócz części rządowej, skonfiskowanej Dobkowi, w której liczy 950 dz. i 132 dusz męz. Wieś ta należała do klucza morafskiego Dziekońskich, następnie do Zaboklickich, Hulanickich, obecnie nabyta przez Knotta. Jest tu cerkiew pod wezw. N. P. Maryi, do której należy ziemi 52 dz. Domów jest 170, młyn i staw. Dr. M.
Efremow, Jefremow, m. pow. gub. tulskiej, st. poczt. i st. dr. żel. chruszczewsko-jeleckiej.
Eftodya lub Joftodya (Marczyński), Jewtodya, wś, pow. bałcki, gm. Moszniagi, par. Bałta, nad rz. Kodymą; mieszk. 499 i 1294 dzies. ziemi, należy do rządu. Jakiś czas wraz z wsią Obżyłą trzymał ją admirał Grejg, płacił kwarty 800 rs., następnie nadana Hlebowi 410 dz. Jest tu cerkiew pod wezw. św. Michała, posiadająca do 700 parafian i 55 dz. ziemi. W liczbie mieszkańców liczy do 40 jednodworców, dawnej szlachty polskiej. R. 1868 miała 98 domów.
Egel, Egiel, niem. Jaegel, łot. Jugla, rzeka, prawy dopływ Dźwiny w Liflandyi. Dwie rz. są tego nazwiska: Mały i Duży Egiel, które odlewają jezioro Egiel. W dalszym biegu w połączeniu przyjmują z prawego brzegu jeziora: Małe Weise i Wielkie Weise, dalej gubią się w jeziorze Stint, które przy osadzie Mühlgraben wlewa się do Dźwiny. Jezioro Stint przyjmuje na południowych wybrzeżach strugę, płynącą od mka Bikern, a na północnych wybrzeżach rz. Langerbach, płynącą wzdłuż przystani ryskiej i mającej ujście do jeziora przy osadzie Magnushof; zaś jezioro Egiel przyjmuje na południowych wybrzeżach strugę, płynącą z okolic osady Desse. Żródła Wielkiego E. leżą w okolicy wsi Pikkigen w par. Sunzel; płynie on zrazu na połud.-zach. przez mko Nitawę, poniżej wsi Kujlan zwraca się na małe południe, przy wsi Junkie zwraca się na zach., obok mka Lemburg zwraca się na wielkie połud. a poniżej wsi Auring zwraca się na zach. i płynie w silnych zakrętach to ku półn., to ku południu, przez wś Kirke, mko Rodencojs, wpadając do przymorskiego jeziora Egiel dwoma ramionami. Z prawego brzegu przyjmuje powyżej Nitau jednę strużkę, w okolicy Krewink drugą, a przy wsi Swekke trzecią; dalej przyjmuje rz. Sudde, wypływającą z bagnisk i jeziorka w o-
