Dziarnów, 1.) wś, pow. grójecki, gm. Borowe, par. Przybyszew. W 1827 r. było tu 52 dm. i 350 mk. 2.) D., ob. Dziarnowo.
Dziarnówko lub Dziarny, niem. Kl. Seehren, wś włośc., pow. suski, parafia i pczta Iława, szkoła w miejscu. Obszaru ziemi 677 morg, budynków 20, domów mieszk. 10, kat. 17, ewang. 105. Por. Dziarny.
Dziarnowo 1.) wś, pow. płocki, gm. Brwilno, paraf. Biała, nad rzeczką Wierzbicą położ., 315 mk. (152 męż., 163 kob.), 33 osad włośc., 42 dm. mieszk., powierz. 1215 m., wtem 1193 mr. gruntu ornego. Przy wsi szkółka element., 2 wiatraki, olejarnia i karczma rządowa. 2.) D., ob. Dziarnów.
Dziarnowo, folw., pow. inowrocławski, należy do domin. Kościelca; 1312 morg. rozl., 7 dm., 135 mk., wszyscy kat., 55 analf. St. poczt. i kolei żel. Inowrocław o 7 kil. Własność Łączyńskich. M. St.
Dziarnowo, niem. Dziarnowen, os., pow. łecki, st. poczt. Cymochy.
Dziarny 1.) albo Żarnówki wielkie, niem. Gr. Seehren, wś włośc., pow. suski, parafia i poczta Iława, w Pomezanii, szkoła Dziarnówki (Kl. Seehren). Obszaru ziemi 121 mórg, budynków 10, domów mieszk. 5, katol. 4, ewang. 33. Musiała ta wś być dawniej daleko większa, bo jest wiadomość, że tu kościół istniał przed reformacyą; włók do proboszcza należało podług jednych 7, a co najmniej 4, z czego możnaby wnioskować, że był parafialny. Gmina dziarnowska przyłączona została do Ławic, teraz do Iławy (gdzie nowy kościół). R. 1670 pisze wizyta biskupa Olszowskiego, że z 7 włók są jeszcze teraz 4, z których dochód pobierał nie tak dawno proboszcz w Ławicach. Kościół już wtedy nie istniał, Patronatu był zresztą prywatnego. 2.) D., niem. Gr. Seehren, folw. należący do Rudzicza, parafia i poczta Iława, szkoła w Dziarnówku; budynków 14, domów mieszk. 7, katol. 6, ewang. 122. Kś. F.
Dziartniki, wś włośc. i karczma, nad rz. Holszanką, pow. oszmiański, przy trakcie wiodącym z Holszan do Wiszniewa. Dm. 10, mk. 81 katol., 16 prawosł., 15 żydów (1866).
Dziatki, Dziadki, młyn, pow. wieluński, gm. Konopnica, par. Rychłocice, ma 1 dm., 7 mk., należy do Rychłocic. W...r.
Dziatki, wś włośc., pow. wilejski, o 76 w. od Wilejki, 3 okr. adm., gm. Sitce, 36 dm., 341 mk. (1866).
Dziatki, ob. Dziadki.
Dziatkowa, Dziadkowa, wś, pow. mielicki, par. katol. w Mielicach, ma od r. 1732 szkołę ewangelicką.
Dziatkowice, v. Dziadkowice, wś i folw., pow. łaski, gm. Bałucz, par. Szadek, liczy 11 dm., 135 mk. Rozl. folw. wynosi m. 1205, a mianowicie: folw. D. grunta orne i ogrody m. 327, łąk m. 33, past m. 2, lasu m. 634, nieużytki i place m. 29, razem m. 1025; płodozmian 11-polowy, bud. mur. 2, drewn. 8; folw. Mostki, grunta orne i ogrody m. 153, łąk m. 20, nieużytki i place m. 7, razem m. 180, bud. mur. 2, drewn. 3, pokłady torfu. Wieś Dziadkowice i Mostki mają gruntu m. 188 i składają się z osad 36.
Dziatkowice, Dziadkowice, wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej. Była tu parafia katol. dekanatu bielskiego i st. poczt. między Bielskiem a Drohiczynem, o 29 w. od Bielska.
Dziatłowicze, wś we wschod. str. pow. pińskiego, w gm. łunińskiej, nad rz. Cną z prawej strony, w 1 okr. polic. łohiszyńskim, w okr, wojskowym pohoskim, w 1 okr. sąd. pohoskim. Tu Konstanty Dołmat, dworzanin królewski, w r. 1622 założył monastyr prawosławny i nadał mu dobra Dziatłowicze oraz Łuniniec, w których po ostatniej rewizyi ludności liczono dusz 1121. Klasztor i cerkiew drewniana. Mnisi przetrwali w wyznaniu grecko-wschodniem do ostatnich czasów, a w r. 1855 klasztor zamknięty został. Dobra przeszły na rząd. Wś D. ma 320 mk. X. A. M.
Dziatłowszczyzna, zaśc. pryw., pow wilejski, 2 okr. adm., o 27 w. od Wilejki, 2 dm., 15 mk. (1866).
Dziawgiany 1.) dwór i okolica szlach., pow. rossieński, par. Szyłele. 2.) D., wś, pow. rossieński, par. Tenenie.
Dziawguny, wś rządowa nad rz. Komajką, pow. święciański, 3 okr. adm., mk. kat. 122, starowierów 16, żydów 4, dm. 17 (1866), od m. pow. 21 w.
Dzibice, ws, pow. włoszczowski, gm. i par. Lelów. W 1827 r. było tu 51 dm. i 326 mk.
Dzibułki (z Brudem i Zabawką), wś, pow. żółkiewski, oddalona od rzym. kat. par. w Kulikowie o 9 kil.; przestrzeń pos. więk. roli or. 390, łąk i ogr. 323, past. 31, lasu 4402; pos. mniej, roli or. 1254, łąk i ogr. 1623, past. 55 mr. austr. Ludność 1304 (w tem rzym. kat. 92, gr. kat. 1173, izrael. 49). Gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu kulikowskiego. Początek pierwotnej fundacyi parafii nieznany, jest tylko wzmianka w aktach erekcyjnych rzym. kat. kościoła w Kulikowie, że ks. arcybiskup lwowski Jakub de Strępa r. 1398 konsekrując kościół w Kulikowie zapisał z dochodów swoich stołowych dziesięcinę z Dzibułek kościołowi kulikowskiemu. Na południe od wioski stoi na pagórku cerkiew drewniana, postawiona w r. 1796. O dawnej cerkwi jest podanie, że wś Dzibułki leżała dawniej na wschód od tego pagórka, na którym cerkiew stoi; po spaleniu tej włości wraz z cerkwią przez Tatarów, nie budowali się ludzie na dawnem otwartem miejscu, ale cofnęli się na zachód, gdzie teraz stoi wioska, a gdzie wówczas był
