1827 było tu domów 30, mieszkańców 259; dziś liczy 19 dm., 180 mk.; osad włościańskich 12, z przestrzenią gruntów morg. 69 pr. 75; grunta dworskie w całych dobrach, to jest z folwarkiem Gluzy zajmują morg. 1092. W XV wieku dziedzicami tej majętności byli Piotr i Jakób Pietuchowie h. Jelita. Było tu 16 łanów kmiecych, 4 zagrodników, karczma i dwa folwarki (Długosz, I 131 II 74). Dziś dobra D. są własn. Adama Byszewskiego i mają rozl.: mianowicie: folw. Dz. grunta orne i ogrody m. 532, łąk m. 49, pastwisk m. 22, nieużytki i place m. 24, razem m. 627; płodozmian 12-polowy. Bud. mur. 2; drew. 16. Fol. Gluzy grunta orne i ogrody m. 128, pastwisk m. 3, lasu m. 316, nieużytki i place m. 11, razem m. 458; płodozmian zaprowadzony 4-polowy, są pokłady marglu. Br. Ch., A. Pal.
Dziadycz, potok górski w obr. gm. Nowoszyna, w pow. dolińskim; wypływa z pod Łysej (1160 m.), znacznego wzgórza, wznoszącego się w południowej stronie gminy, na granicy z gminą Wełdzirza; płynie łączkami nowoszyńskiemi, a w obr. gm. Mizunia, opłynąwszy od zach. górę Kiczerkę (576 m.), wpada z pr. brz. do Mizuńki. Długość biegu 8 kil.
Dziadyk, ob. Dziadek.
Dziadzicze, wś i folw. prywat., pow. wilejski, 2 okr. adm., o 12 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej świrskiej, 10 dm., 79 mk. (1866).
Dziadzino, inaczej Dziadziuszki, os. szlachty czynszowej w półn. stronie pow. borysowskiego, przy drodze z Dokszyc do Dzwonia wiodącej, w gm. tumiłowickiej, w 3 okr. polic., w 4 okr. sądowym, w 4 okr. wojskowym dokszyckim, w paraf. kat. dokszyckiej.
Dziadzionki, 1.) górne, wś, pow. wilejski, gm. Norzyca, 3 okr. adm., o 80 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej idącej od granicy pow. dziśnieńskiego, do granicy powiatu święciańskiego; 6 dm., 63 mieszkańców. 2.) D.-dolne, wś nad rz. Norzycą, pow. wilejski, gm. norzycka, w 3 okr. adm., o 82 w. od Wilejki, 4 dm., 41 mk. (1866).
Dziagile, wś i folw., pow. wilejski, nad jez. t n., w gm. gabskiej, w 3 okr. adm., o 65 w. od Wilejki. Wieś ma 16 dm., 147 mk. Folw. 1 dm., 22 mk. (1866).
Dziagowce, 1.) folw., pow. oszmiański, po lewej stronie traktu poczt. wileńskiego, mk. 17. 2.) D., wś, tamże, własność włościan, dm. 4, mk. 43, rzym. katolicy (1866).
Dziaguszki, zaśc., pow. wileński, gm. Soleczniki.
Dziahilna, dobra ziemskie w pow. mińskim, w par. katolickiej kajdanowskiej, w gm. kajdanowskiej, w 3 okr. polic. kajdanowskim, w 1 okr. sądowym mińskim, odległe o wiorst 40 od Mińska, o kilka wiorst od miasteczka Kajdanowa i tyleż od stacyi kolei żel. moskiewsko-brzeskiej Niehoreła. Dobra te posiadają obszaru 1116 morg, w glebie niezłej, łąki mają obfite, Do 1879 r. Dz. była własnością rodziny Januszkiewiczów. Dz. jest pamiętną tem, że tu czas jakiś mieszkał i umarł w 1857 r. dnia 18 czerwca czcigodny Adolf Januszkiewicz, znany autor ciekawych podróży po stepach kirgizkich, człowiek nieposzlakowanej prawości. Z Dz. łączą sią równie wspomnienia i o bracie Adolfa, ś. p. uczonym Eustachym Januszkiewiczu, tym który wspólnie z Gałęzowskim osładzał ostatnie chwile Lelewelowi. Al. Jel.
Dziakiszki, Diakiszki, dwór szlach., dek. święciański, par. Komaje.
Dziakowce, 1.) folw. pryw. nad Dzitwą, pow. lidzki, 2 okr. adm., o 16 w. od Lidy, 1 dm., 11 mk. (1866) 2.) D., wś rząd., pow, lidzki, 2 okr. adm., o 59 w. od Lidy, 13 dm., 162 mk. (1866.)
Dziakowicze, wś z zarządem gminnym i dobra w północ. stronie pow. mozyrskiego, niedaleko sławnego jez. Kniaź, w 2 okr. sądowym petrykowskim, w 2 okr. polic. petrykowskim, w 2 okr. wojsk. Gmina składa się z 14 wsi i liczy 1421 dusz męz.; jest tu cerkiew paraf. i szkółka wiejska. Niegdyś była i kaplica katol. parafii Petryków. D. niegdyś należały do ks. słuckiego i były dziedzictwem prawdziwych książąt Olelkowiczów. Na początku zaś w. XVII przez małżeństwo księżniczki Zofii Olelkowiczówny z Januszem Radziwiłłem, weszły w dom Radziwiłłów. Następnie przez małżeństwo ks. Stefanii Radziwiłłówny, stały się własnością ks. Wittgensteinów i do dziś są w tem imieniu. Zapadła to poleska i głucha miejscowość, ale obfitująca we wszystko. Obszaru mają dobra około 82,000 mr., łąki niezmierne, pełno zwierzyny, rybołówstwo przynosi około 3000 rs. Obręb gm. D. jest prawdziwem królestwem wjunów, drobnej ryby; ważny produkt dla mieszkańców i przedmiot handlu wywozowego. A. Jel.
Dziakowszczyzna 1.) folw. w pow. mińskim, w 2 okr. polic. rakowskim, w paraf. katol. rakowskiej, dziedzictwo Plewaków; obsz. 652 mr. 2.) D., folw. pryw., nad rz. Penią, pow. wilejski, 2 okr. adm., o 8 i pól w. od Wilejki, przy drodze pocztowej z Dołhinowa do Wilejki; 2 dm., 15 mk. (1866).
Dzialowo (niem.), ob. Działowo.
Dział, wś na Podhalu nowotarskiem (pow. nowotarski), parafia w Odrowążu, niedaleko od potoku Piekielnika, bo 500 m. na północ, od Nowegotargu 9 kil. (w prostym kierunku) na zachód, od parafii w Odrowążu 4 kil. na wsch.; graniczy od wschodu z Morawczyną, od południa z Długopolem, od zachodu z Czarnym Dunajcem, a od północnego zachodu z Pieniążko-
