zenty, danej 27 lipca 1751 r. przez Michała Wisłockiego, chorążego bielgowskiego, dziedzica na Malawie, Zastawiu i Łokciu, dla Bazylego Milczakowskiego, o którego nominacyą na proboszcza tenże Wisłocki w tej prezencie uprasza księdza Onufrego na Szumlanach Szumlańskiego, gr. kat. biskupa przemyskiego, sanockiego i samborskiego; dopiero 20 maja 1788 r. przyłączono Łokieć do par. w Didiowie. Na póln. stronie wsi jest las zwany „Muczne“, gdzie wedle podania miała dawniej istnieć wś, którą tatarzy zniszczyli, a mieszkańców wymordowawszy wrzucili do potoku tamtędy przepływającego i również „Muczne“ zwanego, od męczeństwa pomordowanych mieszkańców tej pierwotnej włości; zagony i skiby, których ślady dotychczas w tym lesie się znajdują, dowodzą, że to miejsce było dawniej uprawiane. Właściciele więk. pos. Wiktor Błażowski i Antoni Kawecki. B. R.
Dydkiemie, wś i dwór, pow. rossieński, par. Żwingie.
Dydkowce, wś, gub. wołyńska, pow żytomierski, nad Teterowem, Olemką i Bohinem. Mk. około 500. W okolicy znajdują się wały.
Dydławki, wś, pow. rossieński, par. Kroże.
Dydnia górna i dolna (z Wolą), niegdyś Dednia, wś, pow. brzozowski, o 15 kil. na zach. od Brzozowa, o 8 kil. na płd. od st. poczt. w Niewistce. Parafia rzym. kat. w miejscu. Z D. idzie gościniec na płn. do Dynowa ponad doliną Sanu, a na zach. do Brzozowa. Dm. 165, mk. 1011, z tego przypada na Wolę 17 dm. a 96 mk. Własność większa obejmuje roli or. 432, łąk i ogr. 53, past. 17, lasu 690 mr.; wł. mniej. roli or. 1048, łąk i ogr. 81, pastw. 105, lasu 37 mr. We wsi szkoła niezorganizowana i gorzelnia. Pierwsza wzmianka o par. w D. znajduje się w aktach z 1487 r. W r. 1624 miejsce to spustoszyli tatarzy i proboszcza Zająca zabili. Kościół drewniany, wybudowany 1600 r., konsekrowany 1610 r. pod wezw. św. Michała-Archanioła, w 1873 r. został zburzony i buduje się obecnie nowy kościół murowany. We wsi Jurowce był kościół filialny. Mieszk. katol. 1049. Do par. należy wsi 10: Falejówka, Jabłonka, Jabłonica, Końskie, Krzemienna, Krzywe, Raczkowa, Temeszów, Witryłów, Wydrna. Razem katol. w par. 4893, akat. 1, żyd. 84; szkół 7 w parafii. W pałacu temeszowskim jest kaplica. B. R.
Dydów, Dydowo, Dydowszczyzna, ob. Didowszczyzna.
Dydowa, ob. Dydiowa.
Dydwcie, dwór i wś, pow. rossieński, par. Widukle.
Dydwiskie, ob. Didwischken.
Dydwiże, wś i folw., pow. wyłkowyski, gm. Zielonka, par. Wyłkowyszki. Starannie prowadzone gospodarstwo folwarczne. W 1827 r. liczono tu 22 dm., 274 mk.; obecnie D. wś liczy 5 dm., 61 mk., zaś D. folw. 10 dm. i 166 mk. Odl. od Wyłkowyszek 8 w. Dobra D. składają się z folw. D. i Pracopól, tudzież wsi D., Łujsze i Pracopól. Podług opisu z r. 1868 rozległość dworska wynosi m. 1139, a mianowicie: folw. Dydwiże m. 691, folw. Pracopol m. 448. Wś Dydwiże osad 6, gruntu m. 11; wś Łujsze osad 11, gruntu m. 23; wś Pracopol osad 6, gruntu m. 5. 2.) D., wś, pow. władysławowski, gm. i par. Gryszkabuda. Jest tu 5 dm., 66 mk. Odl. od Władysławowa 19 w.
Dydzule, wś, pow. rossieński, par. Ejragoła.
Dygadaj, młyn, pow. nowo-radomski, gm. i par. Sulmierzyce.
Dygry, wś, pow. maryampolski, gm. Freda, par. Godlewo. W 1827 r. liczono tu 12 dm. i 85 mk, obecnie 37 dm. i 271 mk. Odl. od Maryampola 45 w.
Dygucie, 1.) os. szlachecka, pow. szawelski, gm. skiemska, par. bejsagolska, rozl. 1 włókę, należy do Adolfa Bądzyńskiego. Tamże os. mająca pół włóki z okolic Lawdy, należy do Domaszewicza. 2.) D., por. Degucie. J. Godl.
Dyhernfurth, Dyhrnfurth, mylnie Dyhrenfurth, małe mko szląskie, w okr. reg. wrocławskim, pow. wołowskim, nazywało się aż do XVII w. Brzeg, Brzig, 1660 od barona von Dyhern przezwane, 1663 otrzymało prawa miejskie, należało do par. katol. Wahren, ma kaplicę św. Jadwigi, bardzo piękny zameczek wiejski, park nad Odrą, zwierzyniec, synagogę i paraf. kościół ewang. od r. 1742. Rocznie 4 jarmarki. F. S.
Dyhrnfeld (niem.), ob. Dyrskie Pole.
Dyhrngrund (niem.), ob. Marusz.
Dykory, mała wioseczka nad rz. Kalną, w pow. bałckim, gm. Nestoida, par. Rybnica; dusz męz. 94, osiedlona przez jednodworców. R 1868 miała 28 dm. Por. Gawinosy.
Dykowo, niem. Dyck. 1.) wś ryc., pow. wałecki, nad bitym traktem berlińsko-bydgoskim, par. Nakielno, poczta Gostomia (Arnsfelde). We wsi gorzelnia. Obszaru 9339 mórg, budynków 62, domów mieszk. 21, katol. 159, ewang. 100. R. 1807 rząd pruski szacował dobra D. na 71,000 tal. Jeszcze r. 1859 były w posiadaniu Żychlińskich. Oddawna istniał tu kościół katolicki, przyłączony jako filia do Nakielna, budowany z drzewa, o jednym ołtarzu. W r. 1641 znajdował się w dość dobrym stanie. Wizyta Kierskiego z r. 1738 tak pisze: Kaplicę we wsi Dykowie wiatr całkiem rozrzucił. Nową zamierza wystawić nakładem swoim hrabina Karolina z Małachowskich Mycielska, stolnikowa w. koronna, wdowa. Kaplica ta będzie miała taki sam kształt jak kościół w Nakielnie, z tą różnicą, że będzie cała z drzewa. O szkole pisze także wizytacya: W tej wsi Dykowie jest dom stary, dawniej
