niemiec. We wsi jest oddawna kościół filialny, tytułu Niepok. Poczęcia N. M. Panny, przyłączony do Buczka, patronatu prywatnego; budowany jest 1712. Do kościoła należą wsie dominialne: Dybrzno, Hütten, Scholastykowo, Bługowo i Kapa. W czasie reformacyi zabrali go luteranie. Ale gorliwy w wierze katolickiej Jakób Wejher, wojewoda malborski, nabywszy dobra dybrzyńskie, także i kościół dla katolików uratował. R. 1650 fundował przy tym kościele osobną prebendę dla jednego z kanoników pobliskiej kolegiaty kamieńskiej, którą o ile można miał otzymywać każdoczesny proboszcz miasta Frydlandu. Szkoła teraz jest niemiecka w D. Poczta Pr. Frydland. Kś. F.
Dybrzyca, rz., ob. Człuchowo, t. I, str. 865.
Dyburyszki, okolica szlachecka, pow. szawelski, par. szawkiańska, o milę od Szawkian, ma 5 włók ziemi, należącej do Kowzanów.
Dyby-jabłonowo, wś, pow. mławski, gm. Mława, par. Wieczfnia.
Dychtarka, potok, prawy dopływ Gniłej Lipy; wypływa w obr. gm. Kimirza, w pow. przemyślańskim, ze źródeł leśnych. Płynie lasem na południowy wschód, poczem łąkami międzypolnemi, tworząc na małej przestrzeni, bo 2 kil., granicę między Kimirzem a Krościenkiem; poczem przechodzi w obręb wsi Czupernosowa, którą przepływa. Tutaj zwraca się na południe aż do Uszkowic, gdzie z pr. brz. łączy się z pot. Hutą i zwraca na wschód; zabrawszy wody potoku Zawadówki z tegoż samego brz., przerzyna gościniec przemyślańsko-rohatyński i wpada na gr. gmin Wołkowa, Meryszczowa i Uszkowic do Gniłej Lipy. Długość biegu 10 kil.; 1 i pół kil. poniżej żródłowisk wzniesienie npm. czyni 338 m.; połączenie się z pot. Hutą 284 m.; ujście 274 m. Br. G.
Dychtenica, Dichtenitz, wś, pow. wiźnicki na Bukowinie, o 5 kil. od Putilli, z parafią grecką nieunicką w miejscu.
Dychtenica, także Dichtenitz, potok bukowiński, wypływa w obr. gm. Koniatyna, w południowej jej stronie, na granicy z Jabłonicą, z pod działu górskiego, tworzącego dział wodny między dopływami Białego Czeremoszu a dopływami Putylli, w lesie Maksymcu, pokrywającym północno-wschodnie stoki Maksymca, szczytu tego wododziału (344 m. pom. wojsk.). Potok płynie krętem łożyskiem, jużto lasami, już też łąkami, ku północnemu wschodowi, przez obr. gmin Koniatyna, Putylli a wreszcie wsi Dychtenicy, w której uchodzi z lew. brz. do Putylli. Zabiera liczne strugi obustronnie; między nimi najznaczniejszy Manczuliwski potok. Długość biegu 12 kil. Br. G.
Dyck (niem.), ob. Dykowo.
Dyczków (z Podsmykowcami), wś, pow. tarnopolski, leży nad rzeczką Chodorówką, która tu formuje stawek; oddalona na wschód od Tarnopola o 10 kil., od Skałata na północny zachód o 19 kil, od Borek wielkich na południe o 4 kil. Po pod samą wsią przechodzi kolej żelazna Karola Ludwika, prowadząca z Tarnopola do Podwołoczysk. Wieś sama leży w głębokim i stromym parowie, którego środkiem Chodorówka przepływa; okolica czysto podolska: falowate, długie dosyć wysokie i przykre pagórki, gleba dobra. Przestrzeń: pos. więk. roli or. 576, łąk i ogr. 147, past. 43, lasu 6; pos. mniej. roli or. 634, łąk i ogr. 73, w to wliczony jest staw, past. 63 mor. austr. Ludność: rzym. kat. 124, gr. kat. 465, izrael. 30; razem 619: dm. 121. Należy do rzym. kat. parafii w Tarnopolu, a greck. kat. parafii w Borkach wielkich, gdzie się znajduje też stacya kolei żelaznej Karola Ludwika (Tarnopol-Podwołoczyska) i urząd telegraficzny. Jest tu szkoła filialna o 1 nauczycielu i kasa poż. gm. z kapitałem 546 złr. Właściciel więk. pos. Józef hr. Baworowski. B. R.
Dyczuny, wś i folw., pow. wiłkomierski, par. Uciany, należy do dóbr uciańskich Aleksandra Bolcewicza. Folw. od m. Uciany odległy w. 6, od szose W. P. w. 2, ma parową gorzelnię; wś składa się z 12 gospodarzy i ma w gruncie nadanym ziemi 263 dzies. J. M.
Dydeliszki, wś, pow. nowoaleksandrowski, gub. kowieńskiej, par. Abele, o 5 w. od Abel. Dobra D. są własnościa Napoleona Klimańskiego, męża ś. p. Zofii z Brzozówki, autorki „Cudownego kapelusza“. Jest tu duży ogród owocowy, umiejętnie utrzymywany. J. G.
Dydiatycze, wś, pow. Mościska, oddalona na południowy wschód od Mościsk o 14 kil., od Sądowej Wiszni na połud. o 7 kil., od Dmytrowic na połud. o 4 kil. Przestrzeń: pos. więk. roli or. 470, łąk i ogr. 107, past. 13, lasu 525; pos. mn. roli or. 343, łąk i ogr. 112, past. 8, lasu 1 mr. austr. Ludność: rzym. kat. 16, gr. kat. 530, izrael. 26; razem 572; dm. 85. Należy do rzym. kat. par. w Sądowej Wiszni, gdzie jest stacya kolei żelaznej Karola Ludwika (Kraków – Lwów) i urząd telegraficzny na dworcu kolej.; gr. kat. par. w Dmytrowicach. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu. Właściciel więk. pos. Nowaczyński Edward. B. R.
Dydiowa, dawniej Didiawa lub Didowa, dolna i górna wś, pow. Turka, w górach położona, oddalona od st. poczt. Lutowiska o 11.3 kil., od parafii łaciń. w Polanie o 3 mile austr.; ludności ma 742 (z tego 8 rzym. kat., 9 izrael., 725 gr. kat.). Dwór posiada roli or. 325, łąk i ogr. 135, past. 244, lasu 2326; włościanie posiad. roli or. 1084, łąk i ogr. 251, past. 342 mr. austr. Gr. kat. par. w Dydiowie dolnej, należąca do dekanatu zatwarnickiego, obejmuje także wś Łokieć, w której dawniej była siedziba proboszcza, jak to się okazuje z aktu pre-
