Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/230

From Wikisource
This page has been proofread.

sienie tej drogi na zetknięciu się jej z drogą od Wyźnich Łapsz działem do Krempachu i Nowej Białej 782 m.; 5) na wschód zaś wznosi się obszerne wzgórze Branisko 879 m. Br. G.

Dury, folw. do dóbr Rembów i Zgórz należący, w gm. Barczew, pow. sieradzki.

Dury, jez. w pow. święciańskim. pod wsią Litodury, 6 w. dł., do 1 i pół w. sz.

Duryng, ob. Durąg.

Durynicze, wś i dobra w płn. stronie pow. bobrujskiego, niedaleko traktu pocztowego wiodącego ze Świsłoczy do Bobrujska, w gm. zamoskiej, w miejscowości głuchej poleskiej. Gleba piaszczysta, łąk i lasów obfitość. Jestto starodawne dziedzictwo Zabiełłów; tu mieszkał ostatni kasztelan miński, zacny Szymon Zabiełło. Dobra D. mają obsz. około 7600 m., przeważnie w lasach, i do dziś dnia zostają w ręku wzmiankowanego rodu. Al. Jel.

Durzyn, ob. Dużyn.

Duś lub Dusia, jezioro, jedno z większych w pow. sejneńskim, na granicy od kalwaryjskiego, do którego należy część północnego brzegu. Największa długość w kierunku z południa ku północy 7 do 8 w., szerokość około 4 w. a głębokość od 40 do 120 stóp. Obszar ogólny wynosi 16,9 wiorst czyli 0,35 mili, około 900 m. Obfituje w sielawy i inne ryby, brzegi bezleśne, nizkie, puste, od zachodu tylko wzgórkowate i osiadłe. Tu się mieszczą wsie: Barce, Żubrzyszki, Sutra folw., Podusie i Piotrowicze. Wypływa z jez. rzeka Dawinia i wpada o 2 w. do jeziora Kaleśnickiego. Br. Ch.

Dusa (węg.), ob. Duszawa.

Dusajcis, dwa małe jeziora w pow. sejneńskim, leżą na południe od jez. Gaładuś, przy wsi Zagary. Jedno ma 8, drugie 12 morgów obszaru.

Dusanów, wieś, pow. przemyślański, leży o 15 kil. na południe od Przemyślan, o 3 kil. na płn. wschód od Firlejowa; okolica wysoka, zimna, leśna i wilgotna, 216.3° nad powierzchnią morza wzniesiona; tędy prowadzi prywatny gościniec z Janczyna do gościńca rządowego przemyślańsko-brzeżańskiego na Dusanów, Stratyn, Kurzany do Rohatyna. Przestrzeń pos. więk.: roli or. 647, łąk i ogr. 359, pastw. 358, lasu 1029; pos. mn.: roli or. 996, łąk i ogr. 575, pastw. 109, lasu 1 m. austr. Ludność rzym. kat. 103, gr. kat. 838, izrael. 13, razem 954. Należy do rzym. kat. parafii w Firlejowie, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu narajowskiego. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu. Właściciel większej pos. Alfons Czajkowski. B. R.

Dusia, ob. Duś.

Dusiatka, rz., ob. Święta rz.

Dusiaty, mko rządowe w pow. nowoaleksandrowskim, gub. kow., o 30 w. od miasta pow., nad rz. Świętą i jez. D. Paraf. kościół kat. św. Trójcy, 1520 wzniesiony z drzewa przez ks. Radziwiłła, a w 1774 przez hr. Platera przebudowany. Dwie kaplice: pod dzwonnicą i na cmentarzu. Ta ostatnia św. Jerzego, wzniesiona z drzewa przez ks. Hryszkiewicza. Parafia katolicka dekanatu nowoaleksandr.: dusz 11882. Filia w Dawgielach, kaplica w Antoleptach. Byłe dziedzictwo Radziwiłłów, należ. 1580 r. do Macieja Rudominy, z przyd. Dusiackiego, później do hr. Platerów, 1830 skonfiskowane. Jest w D. szp. z fund. wyznaczonym 1755 przez Jana Ludw. Platera. Włościanie bardzo zamożni. Gmina D. ma 2082 dusz.

Dusiaty, jez. w pow. nowoaleksandrowskim, gub. kow., przez które rz. Święta, biorąca początek w jez. Szwinta, przepływa. Dł. 6 w., szer. pół w.

Dusiele, wś, pow. kalwaryjski, gm. Simno. Liczy 30 dm., 152 mk., odl. 34 w. od Kalwaryi. Nie zamieszczone ani w spisie wsi z 1827 r. ani w Skorowidzu Zinberga; jedynie tylko w urzędowym spisie miejscowości suwalskiej gub. przy „Pamiatnej Kniżce“ z 1878 r.

Dusielniki, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Udrya. W 1827 r. było tu 12 dm., 97 mk., obecnie liczy 25 dm., 96 mk., odl. od Kalwaryi 51 w. Br. Ch.

Dusielniki, złożone z dwóch części jezioro przy wsi t. n. w pow. kalwaryjskim, długość obw. 3 w., szer. 1 w., głęb. 12 do 18 stóp, ryb niewiele. Br. Ch.

Dusieniaty, wś rządowa, nad stawem, pow. wileński, 6 okr. adm., mk. kat. 86, prawosł. 44, żydów 19, razem 149, domów 20. Tu się urodził malarz Tadeusz Górecki.

Dusina 1.) wieś, pow. śremski; 20 dm., 167 mk., 6 ew., 161 kat., 65 analf. 2.) D., domin. i gm., 3404 m. rozl., 2 miejsc.: 1) D.; 2) Pożegowo folw.; 21 dm., 281 mk., 15 ew., 266 kat., 72 analf. St. poczt. w Gostyniu o 4 kil., st. kol. żel. Leszno o 35 kil. Właściciel Kurnatowski Nepomucen. M. St.

Dusinie, wieś uwłaszczona, pow. wiłkomierski, par. wiżuńska, do dóbr wiżuńskich należała.

Dusinie, jezioro, pow. wiłkomierski, do dóbr wiżuńskich hr. Czapskiego należące.

Duśmianki, wś rząd. nad jez. Żyżmą, pow. trocki, 4 okr. adm., o 42 w. od Merecza, 17 dm., 161 mk. (1866).

Duśmiany albo Duszmiany, mko w pow. trockim, na płn.-wsch. brzegu jez. Wielkiego (Duś i Pioś), pod 54° 26′ szer. i 42° 10′ dług., o 15 w. od st. dr. żel. Olkieniki a o 8 od st. poczt. Hanuszyszki, o 14 w. od Daug, w 1 urzęd. polic., w obr. hanuszyskiej gm. włośc., należy do 3 sądu pokoju w Trokach. W pierwszej ćwierci zeszłego stulecia byli tu kameduli, którzy w 1820 r. wznieśli dziś istniejący drew.