tyku p. n. Szakke, w parafii Szakenhausen. Por. Doblena.
Durben, łotew. Dorbe, mko w Kurlandyi, w okr. grobińskim, 154 w. od Mitawy; zamek 1263 r. wzniesiony przez Burcharda von Hornhausen, którego tu 1264 r. na głowę Litwini pobili. Parafia D. ma ważniejsze wsie: Bunthof, Tadajki, Wartaje, Preckuln, Paplaken, Wirgen, Szusten, Kruten, Krotten, Ilsen, Paddern, Ilmajen, Drogen, Lanen, Duppeln, Aistern, Ligutten, Strokken, Wirginahl, Aprikken, Bebben i i.
Durben, jez. w pow. hazenpockim Kurlandyi, w par. Durben, 4 i pół w. dł., 2 w. sz.
Durbiany, ob. Dorbiany.
Durbinas, strumień wypływający z jez. Mastis pod Telszami.
Durdy (z Krasiczynem), wś, pow. mielecki, o 22 kil. na płn.-wschód od Mielca, o 8.2 kil. na płd.-zach. od st. poczt. i par. rz. kat. w Baranowie. Liczy 94 dm., 636 mk. Ob. Knapy.
Durlasy, wś kurpiowska, pow. ostrołęcki, gm. Nasiadki, par. Ostrołęka, w odległości 8 w. od zarządu gminnego we wsi Tatarach. Przywilejem Augusta III z 1752 r. włościanie uwolnieni od pańszczyzny; wysokość czynszu oznaczono wtedy na 114 złp.; lustracya starostwa ostrołęckiego z 1765 r. zastaje tu 4 gospodarzy, płacących oprócz powyższego czynszu, po 6 złp. rocznie podatku karczemnego z osady rolnej. Do 1799 r. wś płaciła 12 złp. na utrzymanie seminaryum w Pułtusku — od tego roku podatek ten poczęła wś płacić do kasy ekonomii Ostrołęka. W 1820 r. znajdowało się w Durliasach 17 gospodarzy rolników i osada leśna. Obecnie znajduje się 22 dm., 104 męż., 107 kob. i 1038 mórg gruntu, w tej liczbie 320 mor. ornej ziemi. R. 1827 miała 16 dm., 125 mk. L. Krz.
Durlaty, holendry, pow. włocławski, gm. i par. Lubień. W 1827 r. 7 dm., 60 mk.
Durlsberg, szczyt w Tatrach bielskich, ob. Twarożna.
Durlsdorf, ob. Twarożna.
Durne, Durnia, szczyt w Karpatach lesistych, w dziale między Bystrzycą Nadworniańską a Jabłonicą, 1709 m. wys. Por. Durniniec.
Durniaki, wś w pow. uszyckim, gm. Olchowiec, par. Wierzbowiec, u źródeł strugi Boryczowy; wraz z Złotogórką ma 128 dusz męz., 33 jednodwor., 130 dz. ziemi włośc.; należała do Sobańskich dziś Rubczyńskich, ziemi dworskiej 755 dz. R. 1868 miały 42 dm. Dr. M.
Durniakowce, wś w pow. uszyckim, par. Stara Uszyca, nad rz. Dniestrem, 50 dusz męz., 121 dz. ziemi włośc., dawniej Wylezińskich, dziś Łozińskich 111 dz., Sabatyńskiego 43 dz., Stemkowskiego 25 dz. R. 1868 miały 30 dm. Dr. M.
Durniewicze, wiejska osada w połud. stronie pow. nowogródzkiego, w okolicach Dorohobyla, w 3 okr. policyjnym. Al. Jel.
Durniniec, potok górski w Beskidzie lesistym czyli wysokim, w obr. gm. Zielonej, w pow. nadwórniańskim, wypływa z pod samego głównego grzbietu na granicy Galicyi i Węgier z głębokiego parowu na północ od szczytu Durnego (1709 m. pom. wojsk). Płynie zrazu na północ, a przyjąwszy z lew. brz. potok Panterec, wytryskający pod przełęczą Panter, zwraca się na wschód i w tym kierunku biegnie leśnemi debrami, zdążając do Bystrzycy Nadwórniańskiej. Tuż powyżej ujścia zabiera wody pot. Gropieńca z prawego brzegu. Długcść biegu 8 kil. Br. G.
Durniówka, Durnówka, rz., wpada do rz. Kozarki, a ta do rz. Irpienia z lewej strony, pow. kijowski.
Durny wierch, Lomnitzer Nordtrabant, węg. Eszaki méllekcsucs, szczyt tatrzański, w grupie szczytów Łomnicy. Dr. A. Kremer w tłumaczeniu rozprawy prof. Kolbenheyera (ob. Sprawozd. Kom. fizyograf. T. VIII, 1874 r., str. 282) nazwał go mylnie Łomnickim grzebieniem; górale spiscy zowią go Łomnicą mniejszą, wzniesienie 2613 m. (Kolbenheyer); 2615' 57 m. (Greiner). Br. G.
Durowicze 1.), wś włośc., pow. wilejski, 1 okr. adm., o 22 w. od Wilejki, dm. 4, mk. 43 prawosł. (1866). 2.) D., wś w pow. homelskim, z kaplicą katol. par. homelskiej.
Durówka, ob. Usiaż.
Durowo, domin. i gm., pow. wągrowiecki, 2 miejsc.: 1) D., wś szlach., 2428 mórg rozl.; 2) D. folwark, 451 morg. rozl.; 12 dm., 136 mk., 18 ew., 118 kat., 58 analf. Stac. poczt. w Wągrowcu o 4 kil., st. kol. żel. Osiek, o 29 kil. Własność Kegla. M. St.
Durowo, przystanek dr. żel. moskiewsko-brzeskiej w gub. smoleńskiej.
Durra (niem.), ob. Dziura.
Dursztyn, niem. Durstin, wś słowieńska, na Spiżu, w dolinie Dunajca. Graniczy od północy z Frydmanem, Krempachem, od wschodu z Falsztynem, od południa z Łapszami, od zachodu z Trypszem. Czy wś Dursztyn, wspominana w dokumentach z lat 1312 i 1317, jako osada niemiecka (Féjer. Cod. dipl. Hung. T. 8, cz. 1, str. 437), jest tem samem, co dzisiejszy Dursztyn, na pewne nie wiadomo. Liczy 315 mk. Wzniesienia: 1) dwór czy folwark na półn.-wsch. końcu wsi 734 m. (pom. wojsk.); 2) północno-zachodni róg wsi przy drodze Krempachu i Frydmanu 731 m.; 3) droga do Wyżnich Łapsz: a) pierwsze wzgórze na płd. od wsi, 400 m. od jej środka, 771 m.; 6) drugie wzgórze o 400 m. dalej ku południu 790 m.; c) trzecie wzgórze nad Łapszami 800.4 m.; 4) droga z D. do Trypsza, najwyższe wznie-
