rzeka rozgraniczała niegdyś dzielnice synów Konradowych. Roku 1236 książę ten Bolesławowi przyznaje Płockie z połową ziemi dobrzyń.; drugą zaś połowę z Kujawami oddaje Kazimierzowi; granicę prowadzi od Wisly rzeką Chełmicą na Ostrowite a dalej około Lipna do zam. kikolskiego; potem na Kamień do jez. Rudoskiego i wypływającej z niego rz. Ruż, która przebiegłszy 2 mile wpada do Drwęcy poniżej Golubia. W 1806 stał tu kilka dni marszałek Davoust. Około 1630 roku Jan Dulski właściciel umarł nie mając syna; mąż więc jego córki Mikołaj Działyński został właścicielem i dopiero w końcu zeszłego wieku pszeszły dobra na własność Wysockich. W 1868 kupił je Gniazdowski, a od kilku lat nabył Płoski. F. N.
Dulsk, domin., pow. inowrocławski, nad Gopłem, 1302 morg. rozl., 5 dm., 116 mk., wszyscy kat.; 53 analf.; st. poczt. i kol. żel. Inowrocław o 7 kil., własność Kozłowskiego. W. r. 1315 i przez kilka wieków późniejszych należało do benedyktynów ze Strzelna. M. St.
Dulsk, niem. Dulzig, 1,) dobra szlach., pow. świecki, nazywał się także górny D., ze względu na niżej przy Czarnej wodzie położony Dulsk mały czyli niższy; par. Drzycim, poczta i stacya kolei żel. Terespol. Oddawna znajdował się w ręku szlachty; za krzyżaków pełnił tutejszy właściciel służbę wojenną zbrojno z koniem. R. 1580 ma tę wś Wojanowski. D. jest prawdopodobnie gniazdem znacznej pomorskiej rodziny Dulskich. Szkoła we wsi. Obszaru ziemi ma 1715 mórg, budynków 24, domów mieszk. 10, katol. 44, ewang. 76. 2.) D., wś włośc., tamże, obszaru ziemi 762 mórg, budynków 39, domów mieszk. 26, katol. 6, ewan. 166. 3.) D., osada, zwana po niem. Julienfelde, po pol. zwykle D.-mały, dawniej za krzyżaków D.-niższy, tamże, leży na prawym brzegu rz Czarnejwody. Pierwotnie były to dobra szlacheckie, posiadacz służył krzyżakom w wojnie z koniem zbrojno. Kiedy na wieś włośc. zostało zamienione, nie wiadomo. Obszaru ziemi zawiera 397 mórg, budynków 37, domów mieszk. 28, katol. 1, ewang. 174.
Dulskie, zaśc. pryw., pow. dziśnieński, gm. czereska., o 28 w. od Dzisny, 3 okr. adm., przy drodze wojennej drujskiej, 2 dm., 17 mk. prawosł. (1866).
Dulszyniec, ob. Douszyniec.
Dulzig (niem.), ob. Dulsk.
Dułąbka, wś, pow. jasielski, o 14 kil. na płd. zach. od Jasła, o 5·8 kil. na płd. zach. od st. poczt. w Dębowcu. Parafia rzym. kat. w Cieklinie; dm. 59, mk. 340. Własność większa obejmuje roli ornej 60, łąk i ogrodów 17, pastwisk 8, lasu 283 mor.; własn. mniej. roli ornej 354, łąk i ogr. 74, pastw. 77, lasu 20 mor. Właściciel większej posiadłości Emil Hofmann. Lu. Dz.
Duły, zapewne Doły, niem. Dullen, wś, pow. olecki, st. poczt. Margrabowa.
Dumanów, wś rządowa nad Smotryczem, pow. kamieniecki, gm. Cykowa, dobra niegdys starościńskie, dusz męz. 542, w tej liczbie 116 jednodwor., 1662 dzies. ziemi włośc. Cerkiew N. P. Różańcowej dla 1160 parafian ma 39 dzies. ziemi cerk. Wieś tę trzymał prawem emfiteutycznem przez 50 lat marszał. kamieniecki Jan Raciborowski; obecnie 215 dz. należy do baronowej Mąjdel. Starostwo przynosiło kwarty 678 zlp. R. 1493 D miał 17 domów. Dr. M.
Dunamowszczyzna, wś i folw. w północ. wsch. stronie pow. bobrujskiego, przy szosie wiodącej z Bobrujska do Mohilewa, w 1 okr. policyj., w 2 okr. sądowym bobrujskim. Folw. należy do Zakrzewskich i ma przeszło 300 m. obszaru; położenie poleskie, gleba piaszczysta.
Dumarezy, niem. Dumrese, wś, pow. słupski na Pomorzu.
Dumasy, leśniczówka, ob. Derewenka.
Dumaszy albo Domasze (ob.), wś w północ. zach. stronie pow. borysowskiego, w gm. dokszyckiej, przy drodze z Dokszyc do Tomiłowicz, osada szlachecka, czynszowa. Al. Jel.
Dumbel lub Dumbeln, folw., pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Łozdzieje. Liczy 4 dm., 41 mk. W pobliżu jezioro t. n. Dobra ziemskie D., w skład których wchodziły jeszcze folwarki Dusznica i Jenorajście, patentem donacyjnym króla pruskiego z dnia 1 marca 1802 r. darowane były generałowi hr. Karolowi Klinkowström, po którym odziedziczył je syn Henryk. Ten w dniu 17 czerwca 1817 r. sprzedał je Hektorowi Karędze. W r. 1822 nabyła te dobra Wiktorya z książąt Ogińskich hr. Zyniew, która w r. 1829 sprzedała je Józefowi Klonowskiemu. Następnie folwarki Dusznica i Jenorajscie oddzielone zostały, a same dobra Dusznica są obecnie własnością Teressy z Ronikierów hr. Wołłowiczowej. Składają się z fol. D. i Józefów, tudzież wsi Dziewiliszki, Wisztory, Auksztokalnie i Babirsze. Od Suwałk w. 45, od Sejn w. 3, od Grodna w. 75. Rozległość wynosi m. 1299 a mianowicie: fol. D. grunta orne i ogrody m. 601, łąk m. 242, pastwisk m. 11, w jeziorach m. 215, lasu m. 24, nieużytki i place m. 28; razem m. 1132; płodozmian 9-polowy, budowli mur. 9; drewn. 2. Folw. Józefów grunta orne i ogrody m. 97, łąk m. 48, zarośli m. 14, nieużytki i place m. 8; razem m. 167; budowli drewn. 2, pięć jeziór, dochód z rybołóstwa i pokłady torfu. Wieś Wisztory osad 31, gruntu m. 853; wieś Dziewiliszki osad 16, gruntu m. 661; wieś Auksztopie osad 21, gruntu m. 563; wieś Babirsze osad 18, gruntu m 569. Br. Ch.
