Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/175

From Wikisource
This page has been proofread.

szawskiego, liczy 1654 dusz. Gmina D. należy do s. gm. okr. II w Warce, stacya poczt. w Grójcu. W gminie istnieje fabryka krochmalu i jedna szkoła początkowa. Liczy 2965 mk. i ma 13,668 m. obszaru. Dobra D. składają się z folw. D. i Lasopole, tudzież wsi D.; od Warszawy w. 35, od Góry Kalwaryi w. 16, od Grójca w. 12, od Grodziska w. 28, od rz. Wisly w. 16. Rozl. dworska wynosi m. 1366 a mianowicie: folw. D. grunta orne i ogr. m. 699, łąk m. 83, pastw. m. 13, lasu m. 304, nieużytki i place m. 49, razem m. 1149. Płodozmian 8-polowy. Bud. mur. 13, drewn. 15. Folw. Lasopole grunta orne i ogrody m. 170, łąk m. 39, pastw. m. 2, nieużytki i place m. 6, razem m. 217. Płodozmian 4-polowy. Bud. mur. 1, drewn. 7. Wiatrak. Wieś D. osad 38, gruntu m. 235. 2.) D., ob. Drwalewo. Br. Ch.

Drwalewice, wś i folw., pow. grójecki, gm. i par. Drwalew. W 1827 r. było tu 12 dm., 114 mk. Folw. D. lit. A B, z wsią t. n., od Warszawy w 35, od Grójca w. 9, od rz. Wisły i Pilicy w. 15. Rozl. wynosi m. 730 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 458, łąk m. 75, pastwisk m. 3, wody m. 3, lasu m. 166, nieużytki i place m. 25. Płodozmian 12-polowy; bud. mur. 4, drewn. 14, pokłady torfu. Wieś D. osad 17, gruntu m. 78.

Drwalewo 1.) wś uwłaszczona w pow. nieszawskim, gm. Bytoń, par. Witowo, nad jeziorem głuszyńskiem, dm. 3, mk. 17. 2.) D., folw. i kolonia, pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Domaniew. Liczy 25 dm. Folw. D.-Nasale z wsią D. (podług opisu z r. 1867) rozl. dworska wynosi m. 390 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 203, łąk m. 70, pastwisk m. 22, zarośli m. 65, nieużytki i place m. 30. Wieś D. osad 15, gruntu m. 70. Folw. D. lub kol. D. lit. A, od Kalisza w. 84, od Łęczycy w. 15, od Poddębic w. 10, od Gostkowa w. 3, od Kutna w. 39, od Uniejowa w. 14. Rozl. wynosi m. 31 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 30, nieużytki i place m. 1. Bud. drewn. 4. Kolonia ta oddzielona od dóbr D. 3.) D., ob. Drwalew.

Drwały, nazwa wsi, których pierwotni osadnicy obowiązani byli obrabiać drzewo na potrzeby dworu książęcego lub biskupiego.

Drwały 1.) wś wlośc., pow. płocki, gm. Kleniewo, par. Ciachcin, 7 dm., 5 osad, 88 mk., 168 m. gruntu (150 m. ornego). Folw. należy do dóbr Konary; dawniej do Boryszewa należał. Wś miała 1827 roku 7 dm., 39 mk. 2.) D., wś rząd., pow. płocki, gm. Rembowo, par. Wyszogród. W 1827 r. było tu 43 dm., 336 mk. Starożytne okopy istniejące w pobliżu tej wsi opisał W. H. Gawarecki (Bibl. Warsz. 1852 r. t. III 169). Dziś wś D. wraz z osadami włośc. Płaszczyzna i Kępa Wyszogrodzka mają 410 mieszk. (181 mężcz., 229 kob.), 42 domów mieszk., szkółkę ewang., wiatrak, karczmę rządową, 33 osad włość., 1126 m. przestrzeni, w tem 791 m. gruntu ornego. 3.) D., wś, pow. pułtuski, gm. Zatory, par. Pniewo. W 1827 r. było tu 21 dm. i 153 mk

Drwęca, leśnictwo, pow. poznański, ob. Więckowice.

Drwęca, niem. Drewenz, rzeka w Prusach, początek bierze w Prusach wschodnich między mazurami na błocie z małego jeziorka przy wsi Drwęcku (Dröbnitz), pow. ostródzki, o małe pół mili od m. Olsztynka (Hohenstein). Początkowo aż do Ostrody ma kierunek północno-zachodni; krótko od źródła w lesistej okolicy pędzi młyny: Pacółtowski (Neu-Petzdorf), potem Borowy młyn (Heidemühl), Gibałę i we wsi Rychnowska wola (Sophienthal), po za zwirówką olsztyńsko-ostródzką. Z obu stron przybiera liczne dopływy, z góry dość szybko spada. Po za Ostrowinem i Szyldakiem przechodzi przez jezioro Grzybińskie (Gröben-See), koło wsi Grzybiny i Grzybinki. Pędzi młyn Jebarski (Hirschberg) blisko szosy, gdzie przyjmuje znaczny dopływ Grabicę; mija Jebarg (Hirschberg), nową kolej żelazną toruńsko-wystrucką przy wsi Licbajny i wpływa przy m. Ostrodzie do wielkiego jeziora Drwęckiego (ob). Wychodząc z zachodniego końca jeziora płynie w kierunku południowo-zachodnim granicą pow. ostródzkiego i suskiego; pędzi młyn i wielką piłę parową, mija kolej żel. toruńsko-wystrucką tuż nad stacyą Berkfreda. Zaraz potem przyjmuje z lewej strony rz. Żuławkę (Sulawka fl.) z pod Szmykwałdu, mija Windugę przy końcu wielkich borów dąbrowskich następnie wś Borek. Przy zejściu się pow. suskiego, ostródzkiego i lubawskiego przyjmuje rz. Libawkę z pod Lubawy i Lip; opuściwszy pow. ostródzki płynie odtąd granicą pow. suskiego i lubawskiego, mija Mały bór (Kl. Heide), Raczyk, Kamele, Borek, Rodzone przy żwirówce lubawsko-iławskiej, Rodzone niemieckie (Rosenkrug). Poczem mija kolej żel. malborsko-mławską na płn. dworcu Weissenbach między Radomaem i Sampławą, opuszcza pow. suski i dalej płynie przez pow. lubawski koło Rudy w niskiej okolicy (Chróśle). Przy Bratyanie, gdzie był stary gród krzyżacki, mija trakt bity lubawsko-nowomiejski, zaraz potem przyjmuje znaczny dopływ Wel z pod Lidzbarga przychodzący, oblewa sławne Łąki, gdzie podług starej legendy obraz cudowny Matki B. Łąkowskiej ukazał się dzieciom pasącym bydło na łące: płynął jasnością otoczony przeciwko wartkim falom rzeki i po trzykroć stanął; „bydło pada na kolana (pieśń stara), czując Matkę swego Pana, zamiast by jeść, jęczy, ryczy; lud się zbiega, cuda liczy“. Teraz tu jest klasztor oo. reformatów. Dalej za-