Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/114

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

sowa, kasa pożyczk. gm. z kapit. 300 złr. i browar wielki fabryczny. Większa posiadłość należy do łacińsk. biskupstwa przemyskiego. W D. ur. się pedagog Maksymilian Łyszkowski. Pierwszy ślad założenia tu parafii znajduje się w aktach z 1510 r. Jan Dziaduski, bp. przemyski 1545 fundacyą wznowił; roku zaś 1542 Stanisław Tarło kościół konsekrował pod wezwaniem ś. Mikołaja Bis., który to kościół, o ile sądzić można, nie jest ten sam co dzisiejszy. W roku 1723 Jan Krzysztof Szembek bp. przemyski beneficyum w D. wcielił do kapituły kolegiaty w Brzozowie. W parafii kat. 2452, żydów 45. B. R.

Domaradz, niem. Dammratsch, wś, pow. opolski, par. Chwałkowice, o 1 milę od mias. Pokój, dawniej osada zwana podobno Maradz, ma 350 osad, 3500 m. rozl., szkołę od roku 1780. F. S.

Domaradzice, wś i folw., pow. sandomierski, gm. Górki, par. Szczeglice. Posiada gorzelnię. W 1827 r. było tu 16 dm., 108 mk. obecnie 25 dm., 203 mk. Folw. D. od Radomia w. 84, od Sandomierza w. 28, od Klimontowa w. 7. od rz. Wisły w. 21. Rozl. folw. wynosi m. 399 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 240 łąk. m. 16, past. m. 25, lasu m. 112, nieużytki i place m. 7; płodozmian zaprowadzony 8-polowy, bud. mur. 5, drewn. 14. Wieś D. osad 27, gruntu m. 159.

Domaradzice, 1) wś, pow. krobski; 40 dm., 266 mk; 2 ew., 264 kat.; 64 analf., stac. poczt. Dubin o 2 kil., stac. kol. żel. Rawicz o 18 kil. 2) D., folw., 1805 morg. rozl, należy do domin. Dubinko; 8 dm., 98 mk. M. St.

Domaradzin, ob. Domaradzyn.

Domaradzka Kuźnica, niem. Dammratschhammer, wś i kol., pow. opolski, par. Chwałkowice, przy drodze z Pokoju do Wołczyna; wś ma 27 osad, kol. 45 a obie razem 845 m. rozl.

Domaradzów, ob. Domaradz.

Domaradzyn, wś i folw., pow. łowicki, gm. Lubianków, par. Bratoszewice, o 28 w. od Łowicza. W 1827 r. było tu 25 dm., 217 mk., w 1864 osad 15, mk. 278.; w 1879 dm. włościań. 11, dworskich 13. Istniało tu staranne gospodarstwo, prowadzone z zamiłowaniem przez wiele lat przez poprzedniego właściciela Henryka Bielickiego. Dobra D. składają się z fol. D., Janów dezerty, Domaradzynek i Dziadowice, tudzież wsi D. i Karasice: od Warszawy w. 110, od Głowna w. 3, od Osin w. 3, od drogi bitej w. 3, od rzeki Wisły w. 50; rozl. dworska wynosi m. 1252 a mianowicie: folw. Domaradzyn grunta orne i ogrody m. 600, łąk m. 113, past. m. 331, nieużytki i place m. 50, razem m. 1094; płodozmian 6-polowy; bud. mur. 4, drewn. 22. Fol. Janów grunta. orne i ogrody m. 145, lasu m. 4, nieużytki i place m. 158, płodozmian 6-polowy; bud. drew. 4; wiatrak i pokłady torfu i marglu; wś Karasice osad 10, gruntu m. 198. Br. Ch.

Domaschlowitz, Domaslowitz, ob. Domasłowice.

Domasław, dawne imię, w formie skróconej Doman lub Domasz, stanowi zródłosłów wielu nazw.

Domasławice, 1.) Domasowice, niem. Noldau, wś, pow. namysłowski, par. kat. Włochy; do dóbr. D. należy folw. Zaleśna. 2) D, niem. Domaslawitz, wś, pow. sycowski, par. kat. Goszyce, ma szkołę ewang. od r. 1782, handel drzewem. F. S.

Domasłów, Domasów, w XI w. Domasłowice, niem. Domsel, wś, pow. sycowski, ma szkołę ewang. i filialny do parafii Turków kosciół kat. z kaplicą grobową dawnej rodziny dziedziczącej D. nazwiskiem Poserów. Jeden z potomków tego rodu założył w pow. sycowskim tow. rolniczo-ogrodnicze. Do dóbr D. z gospodarstwem wzorowem należą folwarki: Gutglück i Poserode.

Domasłowice, ob. Biskupice.

Domasłowice, niem. Domaschlowitz, dwie wsie, pow. cieszyński na Szląsku austr. Dolne, rozl. morg. 665, ludn. 529, Górne rozl. morg. 906, ludn. 781. Do D. Dolnych należą też Kocurowice i Wołowiec. D. mają parafią kat. i szkołę ludową, należą do parafii ewang. Ligota (Górne D.) i Błędowice (Dolne D.), Par. kat. D. dek. frydeckiego obejmuje 4351 dusz kat., 457 ewang., 89 izr. Filia w Szobiszowicach dolnych. F. S.

Domasów, ob. Domasłów.

Domasowice, ob. Domasłowice.

Domasz Doman, ob. Domasław.

Domaszajce, niem. Domsdorf, wieś na dolnych Łużycach w pow. kalawskim. A. J. P.

Domasze, 1) okolica zasiedlona szlachtą zaściankową, pow. borysowski, gm. słobodzka, par. łohojska (daw. hojniska), o 10 w. od Łohojska. Szlachta posiada tu grunta dziedziczne. Niegdyś D. należały do Pieślaków. Obszar ziemi wynosi około 20 włók miary litewskiej. Miejscowość niska, obfituje w krynice; ziemie i łąki średniej dobroci. Folw. D. 150 m. rozl., należy do Wierzbickich. 2.) D., wś nad rz. Leszną, pow. wilejski, 1 okr. adm., o 28 w. od m. pow. Wilejki, przy b. dr. pocztowej z Wilna do Mińska, dm. 25, 223 mk., w posiadaniu włościan (1866.) 3) D., wś prywat., pow. dziśnieński, o 50 w. od m. pow. Dzisny, 1 okr. adm., przy b. dr. pocztowej z mka. Plissy do m. Łupsiek, 3 dm., 19 mk. Okrąg wiejski D. w gm. Bohiń liczy w swym obrębie wsie: Domasze, Rymasze, Wierki, Matiesze, Zaborniki, zaśc. Uścinki, Gatozki, Miedinki, Bałundziszki, Borzdzieliszki, Werkowki. 4) D., wś, dawny powiat brasławski; r. 1712 starostwo D. liczyło 12 dymów hybernowych, posiadał je Waw-