Domanin, kol., pow. turecki, gm. Skotniki, par. Chwalborzyce.
Domanin 1.), wś, pow. ostrzeszowski, 10 dm., 64 mk., wszyscy kat., 16 analf. Stac. poczt. (ajentura pocztowa) na miejscu, stac. kol. żel. poznańsko–kluczborskiej także w miejscu; 8 kil. od miasta Kempna, gdzie sąd okręgowy; 11 kil. od m. powiatowego Ostrzeszowa, 153 kil. od Poznania. 2.) D., domin., 1487 morg. rozl., 5 dm., 89 mk., wszyscy kat., 40 analf. W okolicy wykopano urny, przedmioty kamienne, brązowe i żelazne. D. był własnością Józefa Sulimierskiego. M. St.
Domaninka albo Bereżanka, wś, pow. krzemieniecki, par. Łanowce, ma kaplicę z cudownym obrazem M. B. Należy do kilku właścicieli.
Domaniów, ob. Domaniew.
Domaniowa, przys. Wrocowa.
Domaniowce, węg. Domanyocz, niem. Domansdorf, wś w hr. spiskiem (Węg.), kościół katol. filialny, młyn wodny, folw., 619 mk.
Domaniowice, wś i folw. prywatny, pow. olkuski, gm. Wolbrom, par. Bydlin, leży w pięknem położeniu, przypominającem Saską Szwajcaryą, pomiędzy starożytnym Smoleniem, Strzegową, Złożeńcem, Bydlinem, o 1 i pół w. od szosy zawierćko–wodzisławskiej, o 24 w. od st. dr. żel. W. W. Zawiercie, od Pilicy w. 7, od Wolbroma 5 w. Przestrzeń dworska 390 mrg., grunta włośc. 436 mrg., osad 47, dymów dwors. 3, włośc. 37, mieszk. katol. 323, żydów 4. W D. znajduje się kopalnia kamienia t. z. grubowapienia i marmuru koloru różowego, oraz piec do wypalania wapna. W 1875 r. kopalnia zatrudniała 12 kamieniarzy, obrotu z eksploatacyi było rs. 6000, dziś fabryka w stagnacyi. Na terrytoryum Domaniowic znajduje się mnóstwo żródeł; najgłówniejsze bijące z pod góry skalistej, 800–900 stóp npm. wysokiej, znajdującej się na terrytoryum wsi Strzegowy, tworzy odrazu strugę Luciuchnę, która, w połączeniu z innemi źródłami, porusza fryszerkę w Bydlinie i wiele młynów, nakoniec wpada do Przemszy-Białej. Gleba ziemi po większej części ilasta, zimna, mało przepuszczalna, nieurodzajna; położenie pagórkowate uniemożebnia amelioracye gruntowe. R. 1827 D. miały 37 dm., 217 mk. Folw. D. nabył 1880 r. J. M. Kamiński, adwokat z Warszawy.
Domaniówka, wś, pow. nowo-miński, gm. i par. Wiązowna.
Domaniż, wś, pow. tomaszowski, gm. Czerkasy, par. Łaszczów, dawniej przedmieście miasteczka, obecnie osady Łaszczów; w posiadaniu włościan 265 mrg. roli, 120 mrg. łąk; ludn. 267 dusz, dm. mieszkal. 53. W Domaniżu gruntów posiadłość większa nie ma żadnych. S. S.
Domanka, wś, pow. grójecki, gm. i par. Jazgarzew.
Domanów, wś, pow. bielski, gub. grodzieńska, par. kościół katol. św. Doroty, z drzewa wzniesiony 1460 r. przez Piotra Koca. Par. katol. dekan. bielskiego: dusz 1223.
Domanowice, niem. Domnowitz, wś, pow. trzebnicki, par. Powicko.
Domanowicze, wś z gminnym zarządem i dobra w półn. zach. stronie pow. rzeczyckiego, w 3-im stanie polic. (kalenkowickim), w 4-ym okr. wojskowym (domanowickim), w 4-ym okr. sądowym (domanowickim), przy drodze z Jakimowskiej i Ewtuszkiewicz do Mozyrza położone. Gmina domanowicka składa się z 25 wsi i liczy 2074 dusz męz. Jest tu cerkiew prawosł. i szkoła wiejska, tudzież biuro sędziego pokoju. Dobra są dziedzictwem obywatela Michajłowa, mają obszaru przeszło 14900 mrg., w glebie rychłej poleskiej. Al. Jel.
Domanówka, wś, pow. radomyski, nad rz. Chaczewą, wpadającą do rz. Teterowa. Mieszk. 231 wyzn. prawosł., należy do przeborskiej par., o 8 w. odległej. Ziemi 2014 dz., prawie zupełnie lesistej. Należy do Horwata; dawniej był to majątek Hadziewiczów. Zarząd gm. we wsi Przyborsku, polic. w m. Iwańkowie.
Domanowo 1.), wś, pow. bielski, gub. grodzieńska, na półn. zach. od Brańska.
2.) D., zaśc. pryw. nad rz. Wilią, pow. wilejski, 1 okr. adm., przy b. dr. pocztowej z Mołodeczna do m. pow. Wilejki, o 10 w. od Wilejki, dm. 3, 34 mk. (1866), dawniej była tu przystań. Par. Miasota.
3.) D., wś, pow. bobrujski, przy trakcie pocztowym z Bobrujska do Parycz wiodącym, niedaleko rz. Berezyny, w gm. broskiej (ob. Broże), w 2 stanie polic. (paryckim). Była tu kapl. katol. par. Bobrujsk.
4.) D., st. dr. żel. mosk.–brzeskiej, między Kosowem a Leśną, o 142 w. od Brześcia, w pow. słonimskim.
Domansdorf (niem.), ob. Domaniowce.
Domańszczyzna, os., pow. wileński, 3 okr. adm., mk. 10, 1 dom (1866).
Domantów, ob. Domontów.
Domanyocz (węg.), ob. Domaniowce.
Domarad, dawne imię.
Domaradz, Domaradzów, z Płosiną, Kątami, Krzywem, Zatylem i Porembami, wieś, pow. brzozowski, nad Brzozówką, dopływem Wisłoka (Stobnicą?), pod 49°48 pół. szer. a 39°37 wsch. dług. od F., o 13 kil. na płn. z. od Brzozowa, a 6 kil. na płn. od s. p. w Jasienicy. Parafia rzym. kat. w miejscu, gr. kat. w Izdebkach. Dm. w Domaradzu z Płosiną, Kątami i Zatylem 495, mk. 2653. Własność większa obejmuje roli ornej 276, łąk i ogrodów 54, pastwisk 32, lasu 444 mor.; własność mniejsza roli or. 2522, łąk i ogr. 388, pastw. 242, lasu 344 mr. We wsi jest szkoła etatowa jednokla-
