paraf. zbudowana w 1798 r., szkółka. Ziemi wybornego czarnoziemu 1053 dz. Własność Podhorskiego. Zarząd gminny w m. Dżuńkowie, polic. w m. Pohrebyszczach, z któremi niegdyś stanowiła jeden majątek. Po prawej zaś stronie rzeczki: Dowhalówka, już leży w powiecie taraszczańskim. Mieszk. 556 wyzn. prawosł. Ziemi 1303 dz. wybornego czarnoziemu. Własność Żmigrodzkich. Kl. Przed.
Dołowatka, wś i folw., pow. włoszczowski, gm. Włoszczowa, par. Konieczno. W 1827 r. liczyła 11 dm., 101 mk. Folw. należy do dóbr Nieznanowice.
Dołożyca, przys. Grabownicy.
Dołpotów, wieś, pow. kałuski, leży nad rzeką Siwką, oddalona o 8 kil. na północny wschód od Kałusza, o 5 kil. na południowy zachód od Wojniłowa, przechodzi przez nią gościniec prywatny prowadzący z Wojniłowa do Kałusza. Grunt wilgotny, sprzyjający więcej wzrostowi traw i drzewa niż uprawie zboża. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 267, łąk i ogr. 54, pastw. 220, lasu 528; pos. mniejsza roli ornej: 451, łąk i ogr. 408, pastw. 28 m. Ludności: rz. kat. 35, gr. kat. 570, izrael. 9: razem 614. Należy do rz. kat. par. w Kałuszu, gr. kat. par. w Wojniłowie. W tej wsi jest szkoła filialna o 1 nauczycielu. Wieś ta stanowiła przedtem ze sąsiedniemi Babinem i Studzianką jeden majątek, będący własnością rodziny Bieńkowskich; wdowa po kaszt. Bieńkowskim ząpisała cały ten majątek swemu krewnemu Antoniemu hr. Golejewskiemu, który pojedyńczo wsi rozprzedał; najprzód kupił Babin w 1852 r. Wiktor Rozwadowski, później w 1865 kupiła Studziankę Sabina Korzelińska; po jej śmierci przeszedł ten majątek na bratanka pierwszego jej męża Dobrzańskiego, D. kupił w 1872 roku Franciszek Rozwadowski, syn Wiktora. B. R.
Dołubów, wieś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, ma paraf. kościół katol. św. Piotra i Pawła, z drzewa wzniesiony 1465 przez małżonków Łyczków. Parafia katol. dek. bielskiego: dusz 2284.
Dołubów, ob. Dołobów.
Dołuszyce z Czerwieńcem, wieś, pow. bocheński, o 3 kil. na płd. od st. p. w Bochni. Parafia rz. kat. w Wiśniczu. Domów 67, mk. 387. Własność większa obejmuje roli ornej 74, łąk i ogr. 19, pastw. 3, lasu 47 m.; własn. mniej.: roli orn. 166, łąk i ogr. 41, pastwisk 31, lasu 21 m. Właściciel większej posiadł.: Maurycy hr. Potocki.
Doły 1.) kol., pow. łódzki, gm. Radagoszcz, par. Łódź. 2.) D., kol., pow. słupecki, gm. Ostrowite, par. Giewartów. W 1827 r. liczyła 20 dm. i 137 mk. 3.) D., wieś, pow, pińczowski, gm. Dobiesławice, par. Gorzków. W 1827 r. było tu 8 dm. i 48 mk. 4.) D., wieś nad Wisłą, pow. sandomierski, gm. Dwikozy, par. Sandomierz, liczy 7 dm., 47 mk., 36 m. ziemi włośc., ma młyn. 5.) D.-Biskupie, wieś, D. Opacie, wieś rząd., nad rz. Świśliną, pow. opatowski, gm. i par. Kunów. R. 1827 D. biskupie liczyły 20 dm. i 136 mk., obecnie 34 dm., 258 mk. i 241 m. ziemi włościańskiej. D.-Opacie liczyły 7 dm. i 43 mk.; obecnie mają 16 dm., 114 mk. i 121 m. obszaru ziemi włośc. a 116 dworskiej. Br. Ch.
Doły, dawniej Smilowa wola, Smilonis Libertas seu Doly (d-ra Fr. Piekosińskiego, „Kodeks dypl. katedry krak.“ I, 284, 285), wś, w powiecie brzeskim, położona nad Złackim potokiem, od Brzeska 7 kil. oddalona, należy do parafii łac. w Porąbce. Przed r. 1361 należała do katedry krakowskiej. Dziś własność rządowa. Obszar większej posiadłości obejmuje roli ornej 81, łąk i ogr. 5, pastwisk 2, lasów 73; mniejszej zaś posiadłości roli 523, łąk i ogr. 90, pastwisk 58, lasów 193 m. Domów liczy 110, mk. 618, między nimi 305 mężczyzn a 313 kobiet. Według szematyzmu dyecezyi tarnowskiej z r. 1880 dusz rz. kat. 649. Br. G.
Doły Pszowskie, niem. Dollen i Doly, ob. Pszów.
Doły Sanockie. Tak się zowie w Galicyi strefa rolnicza, obejmująca powiat Krosno, części powiatów Brzozów i Sanok. Por. Podole Sanockie.
Dołyśca, Dołysica, Uszczanka, rz., ma swoje źródło w jez. Dołyskiem.
Dołyskie jez. w pow. newelskim, ma 8 małych wysepek.
Dołysy, st. poczt. przy szose wiodącem z Witebska do Ostrowa, pow. newelski. F. G.
Dołża 1.), folw. pryw. nad jez. Dołżą, w pow. wilejskim, gm. Gruzdowo, o 70 w. od m. pow. Wilejki, w 3 okr. adm., przy b. dr. pocztowej połockiej; 1 dm., 35 mk. (1866). 2.) D., wś włośc., nad jez. Czetwierć, pow. święciański. 3 okr. adm., mk. kat. 115, dm. 14 (1866), od Święcian 51 w. 3.) D., wś, pow. witebski, własność kupca Szeflera, 3026 dz. ziemi rozl.
Dołżanka, wś, pow. tarnopolski, leży nad potokiem, który o 10 kil. na połud. wschód ztamtąd pod wsią Berezowicą wielką wpada do Seretu; wś to duża podolska, z urodzajną glebą, lecz zimnym klimatem, duża gorzelnia co rok pędzona, dodaje jeszcze urodzajności gruntom; oddalona od Tarnopola na zachód o 9.0 kil. Przestrzeń: posiadł. więk. roli orn. 1230, łąk i ogr. 65, pastw. 12, lasu 186; pos. mn. roli orn. 1992, łąk i ogr. 135, pastw. 79 m. a. Ludność: rz. kat. 347, gr. kat. 900, izr. 37, razem 1284. Należy do rz. kat. parafii w Tarnopolu; gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu tarnopolskiego i obejmuje
