Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/73

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Babin, 1.) potok górski, w obrębie gm. Babina w pow. kosowskim w Galicyi, wypływa z trzech źródłowisk na granicy wsi Babina z Rożnem małym, we wsch.-połud. stronie Babina. Zasilany mnogiemi dopływami górskiemi, staje się w czasie ulew i na wiosnę znacznym zbiornikiem wody dla rzeki Rybnicy (ob.), do której po krótkim trzyćwiercio milowym biegu kamienistem łożem uchodzi z prawego brzegu. 2.) B., potoczek w obrębie miasta Bochni, wypływający ze wzgórz Babic Trojeckich, po zachodniej stronie miasta, płynie ku północy, odgraniczając Bochnię od gminy Chodenic, poczem zwraca się ku północnemu wschodowi i po półmilowym biegu na przedmieściu bocheńskiem wpada do potoku Babicy. 3.) B., strumyk, zwany także Babinym wyrem, wypływa obszernych błoniach Babinwyrze, w obrębie miasta Jazłowca w pow. czortkowskim w Galicyi. Płynie na zachód przez las i wpada do Strypy z lewego brzegu. Br. G.

Babina, wieś, pow. samborski, o 9 kil. na północ od Sambora, przy gościńcu murowanym samborsko-lwowskim, u zbiegu Strwiąża z Dniestrem. Obszarn dworskiego nie ma wcale, włościanie posiadają ról ornych 942 m., łąk i ogrodów 266 m., pastwisk 338 m. Ludności ma 1077, z tego rz. kat. 8, należących do parafii rz. katol. w Kalinowie (Kaiserdorf), kolonii niemieckiej o ½ mili od Babiny oddalonej; gr. katol. 1054, mających parafią, w miejscu, dekanatu samborskiego; izraelitów 15. Wieś ta ma szkołę etatową 1-no klasową. Tytułowy właściciel Leon Selcer. B. R.

Babina, 1.) góra, 190 sąż. n. p. m. wysoka, pod Sygneczowem w pow. Wieliczka. 2.) B., góra, ob. Jawornik.

Babina, 1.) potok górski tatrzański, na Śpiżu, płynie z pod Wielkiego Koszaru, szczytu w Tatrach bielskich, w kierunku na północ i wpada z prawego brzegu do Białej (Bela), dopływu Popradu. 2.) B., potoczek górski, w obrębie gminy Hołowiecka, pow. staromiejski, w Galicyi, wypływa z wzgórz przechodzących ku północnej stronie tej gminy, zwanych Działem babińskim; spływając w kierunku południowym, uchodzi po krótkim biegu od lewego brzegu do rzeki Mszańca. Br. G.

Babina Buda, wś., pow. kijowski, na płn.-zach. od Kijowa, ma hutę szklaną.

Babineć, ob. Babinka.

Babinica, niem Babinitz, wś, pow. lubliniecki, par. Lubsza, z przyległościami Suradowiecz, Dubiellen, Mzyki i Obrańcie.

Babiniec, wś, pow. sokalski, par. gr. kat. i rz. kat. w Sokalu, o 2 kil. od Sokala.

Babinka, 1.) potok, pow. kałuski, w Galicyi. Wypływa z leśnych wzgórz Babinami zwanych, w obrębie gminy Dołpotowa i spływając ku południowi, tworzy granicę między Dołpotowem i Słobódką, poczem skręca się ku wschodowi i odgranicza wieś Babin od Słobódki, następnie przeżyna wieś Babin w kierunku południowo - wschodnim i tutaj uchodzi po jednomilowym biegu do Łomnicy, z prawego brzegu. 2.) B., potok, w obrębie gminy Czajkowic, pow. Rudki, wypływa z wzgórz od północno-zachodniej strony tej gminy w lasku nazwanym Poddębiną, płynie ku południowi i po krótkim biegu uchodzi do Dniestru od lewego brzegu, na tak zwanym Babinym kącie.

Babinki, wś, we wschodnio-północnej stronie pow. ihumeńskiego, nad rz. Klawą, w gm. Pohost, w trzecim stanie policyjnym (berezyńskim), w pierwszym okręgu sądowym (ihumeńskim). Miejscowość zapadła poleska. Al. Jel.

Babino, wś szlach, nad rz. Narwią, pow. mazowiecki, gm. Stelmachowo, par. Tykocin. Wspominana w dokumentach z XVI w.

Babino, wś, pow. kartuski, o 2½ mili od Kartuz, należała do klasztoru oliwskiego.

Babino, wś, gub. i pow. nowgorodzki, st. dr. ż. mikołajewskiej, nad rz. Rowaną i Babinką.

Babino-Wielkie, wś szlach., pow. makowski, gm. i par. Płoniawy, 690 morg obszaru (opuszczona u Zinberga).

Babinowicze, m. nadetatowe, pow. orszański, o 117 w. na płn. od Mohilewa, o 31 w. od Orszy, w okolicy płaskiej, piaszczystej, nad jez. Babinowieckiem i rzekami: Werchitą i Czernicą (Łuczesą?), ma przystań rzeczną. W 1777 uczynione m. powiatowem gub. mohilewskiej, 1840 zamienione na nadetatowe, dziś nie ma znaczenia. R. 1860 miało 1271 mk., 159 dm., kośc. kat., cerkiew i synagogę; r. 1879 mieszkańców 1320, połowa izraelitów. Mieszkańcy trudnią się ogrodnictwem, rolnictwem i drobnym handlem. St. p. Do B. należy 826 dzies. ziemi miejskiej. Parafia katolicka B. dekanatu orszańskiego, ma dusz 1060. Kościół w B. pod wezw. św. Trójcy, zbudowany 1782 kosztem trynitarzy z Orszy, do których B. wtedy należały.

Babinwyr, ob. Babin.

Babiny, ob. Babianka.

Babiny, strumyk, wypływa z pod wzgórza Babinami lub Babiną (ob.) zwanego w obrębie gminy m. Wieliczki, w powiecie wielickim w Galicyi. Przepływa w kierunku wschodnio-północnym przez przysiołek Babiny i pod samą Wieliczką łączy się z potokiem Srawą (ob.) Br. G.

Babińce, 1). wś, pow. kijowski, o 42 w. na płn.-zach. od Kijowa, nad rz. Gniłówką, wpadającą do Zdwiża, mieszk. 303, wyznania prawosł. R. 1860 B. miały 224 mk., 45 dm. i słynną garbarnię. Ziemi 2538 dzies. po większej części lesistej, tylko nad rz. Zdwiżem dosyć dobre sianokosy. Mieszkańcy trudnią