1551; wś Ratoszyn osad 93, gruntu m. 1691; wś Jeżewo osad 8, gruntu m. 198; wś Budzyń osad 12, gruntu m. 147.. A. Pal. i Br. Ch.
Chodel, Chodelica, Chodlik, rz., bierze początek z połączenia się kilku drobnych strumieni, wypływających ze wzgórzystej i po części lesistej okolicy na południe od Bełżyc w pow. lubelskim między Wierzchowiskami a Kłodnicą. Płynie w kierunku zachodnim do Chodla, zwraca się więcej ku pólnocy i płynie śród lesistej i nizkiej okolicy przez Chodlik, Żmijowiska, Kłodnicę, Wilków i ubiegłszy 5½ mil wpada pod Zastawem do Wisły z prawego brzegu. W biegu swym tworzy liczne stawy, dostarczające wody tartakom i młynom, z których największy jest młyn amerykański w Rudzie pod Opolem. Niedaleko ujścia swego Ch. zabiera wody jeziór Rybackiego, Kłodnickiego i Szczekarkowskiego, będących właściwie łachami Wisły, których wody odpływają strumieniami do rzeki Chodel pod wsią Podgórze. Długa 30 w. Br. Ch.
Chodenice (z przysiołkiem Trinitatis), wś, pow. bocheński, nad rz. Rabą, par. rz. kat. Bochnia, o 2.2 kil. od Bochni. Właścicielem posiadłości tabularnej Ch. jest gmina Bochnia.
Choderkowce, wieś, pow. Bóbrka, leży nad potokiem Ług, o 6.6 kil. na południe od Bóbrki oddalona. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 287, łąk i ogr. 24, past. 13, lasu 634; pos. mniej. roli orn. 338, łąk i ogr. 92, past. 77. Ludność rzym. kat. 207, gr. kat. 200, izrael. 11: razem 418. Należy do grec. i rzym. kat. par. w Sokołówce.
Chodków, ob. Chotków.
Chodkowce, 1.) wś, pow. płoskirowski, gm. Chodkowce, parafia Płoskirów, 238 dusz męz., 463 dz. ziemi włośc.; wś bezleśna, należała do ks. wirtemberskiej, następnie do Swiejkowskich, dziś z Peczyskami do Dajczmanów, którzy razem mają używal. ziemi 1007 dz. 2.) Ch., wś, nad Bożkiem, pow. płoskirowski, gm. Chodkowce, par. Mikołajów, 309 dusz męz. i 610 dz. ziemi włośc., 382 dz. ziemi używalnej właściciela. Zarząd gminny. Należy do Klukowskich. R. 1868 było tu 95 dm.
Chodkowo, wś włośc. i folw. majoracki, pow. płocki, gm. Mąkolin, par. Bodzanów, o 4 w. od urz. gminnego. Folw. ma 729 m. rozl., należy do dóbr Mąkolin, wś ma 26 osad, 9 dm., 95 mk., 93 m. rozl., 90 m. roli ornej. R. 1827 było tu 8 dm., 65 mk.
Chodlik, nad rz. Chodlik (ob. Chodel), pow. nowoaleksandryjski, gm. i par. Karczmiska. W 1827 r. było 29 dm., 183 mk., obecnie jest 39 dm., 333 mk. Młyn wodny. H. W.
Chodnów, wś i folw., pow. rawski, gm. Stara wieś, par. Biała. Leży na lewo od drogi z Biały do Nowego Miasta. W 1827 r. było tu 39 dm., 356 mk., obecnie liczy 30 dm. i 294 mk. Fol. Chodnów z wsiami Chodnów, Józefowo, Janów i Pudencyanów, odległy od Piotrkowa w. 84, od Rawy w. 21, od Rudy Guzowskiej w.26, od rz. Pilicy w. 14, nabyte w r. 1855 za rs. 33750. Rozległość wynosi m. 728, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 462, łąki m. 6, lasu m. 251, place i nieżytki m. 9, płodozmian 8-polowy, budowli dworskich murowanych 1, z drzewa 13; huta szklana i wiatrak z gruntem m. 32. Wś Chodnów osad 34, gruntu m. 618; Józefowo osad 17, gruntu m. 186; Janów osad 13, gruntu m. 124; Pudencyanów osad 6, gruntu m. 38. A. Pal.
Chodnowice, wieś, pow. przemyski, nad potokiem Popowiec, dopływem Wiaru, oddaloną jest na południowy wschód od Przemyśla o 2 mile, od Hussakowa na zachód o pół mili, od Niżankowic na północny wschód 1 i pół mili. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 239, łąk i ogr. 68, past. 3, lasu 282; pos. mniej. roli orn. 274, łąk i ogr. 63, past. 63 m. Ludność rzym. kat. 6, gr. kat. 345, izrael. 11: razem 362. Należy do rzym. kat. paraf. w Hussakowie; grec. kat. ma w miejscu, należącą do dekanatu i dyecezyi przemyskiej; ta parafia obejmuje filie: Popowice i Dowiatycze z 459, Tyszkowice z 447, Chraplice z 140, Boratycze z 214 duszami gr. kat, obrządku. W tej parafii jest 5 cerkwi, przy każdej był dawniej osobny ksiądz, dopiero przy regulacyi gr. kat. probostw ściągnięto je w jednę. W samych Chodnowicach erygował probostwo Marcin Kątski, wojewoda kijowski, podolski, artyleryi koronnej generał, kamieniecki, latyczewski, maryampolski etc. starosta, dokumentem podpisanym we wsi Drozdowice 1699 roku na rzecz Dyonizego popa chodnowickiego. Dla Tyszkowic zaś Stanisław z Giergątów na Tyszkowicach Giergątów, Dorota Giergątowa, Adam Dominik Giergątów i Teresa Giergątowa, wydali list czyli prawo dnia 27 kwietnia 1681 księdzu Hrehoremu Mikołajowiczowi popowi tarnowskiemu na popostwo cerkwi w Tyszkowicach. Popowieckiej erekcyi nie ma w oryginale i nie było jej już w 1774 roku, gdyż ówczesny paroch popowiecki Jan Basiewicz przedłożył ówczesnemu sądowi przemyskiemu tylko odpis tejże, mocą której Stefan Fredro z Pleszowic, dziedzic na Chodnowicach, dnia 9-go lipca 1549 roku sprzedał popowstwo popowieckie, cerkiew ze wszystkiemi prawami i gruntem, zagonów 100, łąkę i pole za łęgiem, dalsze pole za ogrodem, ogród zwany Proczyńskij obejście około cerkwi i ogród za ogrodem Fedorskim za złotych 200 monety i liczby polskiej na wieczne czasy Martynowi popowi z Łodusznicy i jego potomkom. Co do Boratycz nie ma żadnych aktów, tylko jest wzmianka w akcie wizytacyjnym dekanatu dobromilskiego, spisanym przez Jakóba Jurkowskiego parocha jureckiego z 1776 roku,
