morg., lasów prywatnych 905 morg., pastwisk. i nieużytków 1806 morg. W skład gm. wchodzą: Białebłoto, Brańszczyk, Budakierz, Dębienica, Jaszczułty, Knórowiec, Komisarówka, Lipy, Nowawieś, Natalin, Przyjmy, Smolarnia, Tuchlin, Trzcianka i Turzyn. Par. B. dek. ostrowskiego 3648 dusz liczy. Br. Ch.
Brantwica, wś, pow. tarnobrzeski, par. rz. kat. i st. p. Rozwadów o 3 kil.; własność ks. Adama. Lubomirskiego.
Branwica lub Branew, rz., bierze początek w wąwozach w górzystej okolicy koło wsi Branew w pow. janowskim, płynie przez wsie Branewka, Krzemień, Flisy, i ubiegłszy około 18 w. wpada do rz. Bukowny z prawego brz. pod wsią Mamaty Grójce, w pobliżu granicy galicyjskiej. Przy ujściu rozciągają się po jej brzegach niskie i mokre łąki, w ogóle zaś brzegi ma wyniosłe, dno gliniaste, głęb. 2 st. Druga rzeczka t. n., o której wspomina Lud. Wolski (Enc. Org. IV, 296) nie jest oznaczoną na mapie Woj. Topogr. Król. (XX, I), samą zaś B. mylnie podano dwa razy jako Branwica i Branew. Br. Ch.
Brany, wś, pow. włodzimierski, ma kaplicę katolicką parafii Horochów.
Braschka, Braszka, wś, pow. suczawski na Bukowinie, par. grecka nieunicka i st. p. Illischestie o 4 kil.
Brasław, niegdyś Bratysław, mylnie Bracław, mko rządowe, pow. nowoaleksandrowski gub. kowieńskiej, nad jęz. Drywiata i rz. Nowiatą, o 58 w. od Nowoaleksandrowska. Byłe miasto pow. b. województwa wileńskiego, było 1801–1808 stolicą powiatu brasławskiego gub. wileńskiej, który 1801 – 1836 istniał i miał stolicę kolejno w B., Widzach i Jeziorosach. Ma paraf. cerkiew prawosławną, mieszkańców do 2000. Paraf. kościół katolicki N. M. P., z muru wzniesiony 1500 r. kosztem w. ks. lit. Aleksandra. Parafia katolicka dekanatu nowoaleksandrowskiego, dusz 14717. Filie w Belmoncie, Opsie i Plusach; kaplice w Belmoncie i Pogoszczy. Starożytna ta osada słowiańska na pograniczu Litwy, około 1063 r. zdobytą była na książętach połockich przez Kernusa księcia litewskiego, połączonego z bratem swym Gimbutem, księciem żmudzkim. W czasie zaburzeń za Jana Kazimierza, Brasław wiele ucierpiał, tak, że sejm z 1661 uwolnił go od wszelkich ciężarów i podatków, prócz cła myta i czopowego. Miasto to wraz z przylęgłemi wsiami, stanowiło starostwo brasławskie, które było grodowem i w wieku XVIII płaciło 8968 zł. kwarty. Był tu zamek stary i opactwo obrządku greckiego. F. S.
Brasławskie jezioro, ob. Drywiaty.
Brasławszczyzna. Tak nazywają na Litwie część pow. dziśnieńskiego z miastem Drują, jako okolicę, która niegdyś wchodziła w skład pow. brasławskiego województwa wileńskiego.
Brasowe, ob. Kochanowice.
Braszewicze, mko, pow. kobryński. Była tu parafia katol. dekanatu kobryńskiego, z kaplicami w Zakozielu, Ludwinowie i Lachowiczach. Okolica płaska, lesista i błotnista.
Braszka, ob. Braschka.
Braszki, wś, pow. władysławowski, gm. Szyłgale, par. Syntowty. W 1827 r. było tu 11 dm., 105 dm.
Braszura, wś, pow. ciechanowski, gm. Zalesie, par. Węgrzynów.
Bratałów, wś, pow. żytomierski, z kaplicą katol. parafii Cudnów.
Bratków, 1.) wś, pow. opoczyński, gm. Kuniczki, par. Kunice. Ma 29 dm., 207 mk. i 454 morg. obszaru. 2.) B., folw., pow. opatowski, par. Strzyżowice, od Opatowa odległy w. 7, od Wisły w. 28. Ziemi ornej m. 161, łąk m. 12. 3.) B. dolny, wś, pow. sieradzki, gm. Wierzchy, par. Bałdrzychów, odległa od m. powiatowego wiorst 36, od Łodzi w. 31, rozl. morg. 465; w posiadaniu dworskiem 345, włościan 120 m. Liczy osad włośc. 20, dm. 10, mk. 106. Folw. z 50 morgami lasu, gospodarstwo płodozmienne, gleba dobra, należy do Wład. Rojka. 4.) B. górny, wieś, pow. sieradzki, gm. Wierzchy, par. Wierzchy, rozległa włók 6, z tego 8 m. w posiadaniu włościan, należy do dóbr Pudłów. Osad włośc. liczy 7, dm. 5, mk. 67. J. L.
Bratkowce, 1.) wieś, pow. tłumacki, nad potokiem Uniawa, dopływem Worony, o 4 mile na polud. zachód od Tłumacza, 2 i pół mili na południe od Tyśmienicy, 9 kil. na południe od Stanisławowa. Przestrzeń posiadł. więk. roli orn. 450, łąk i ogr. 774, past. 420, lasu 339; posiadł. mniej. roli orn. 734, łąk i ogrod. 327, past. 23, lasu 49 morg. Ludność rzym. kat. 3, gr. kt. 962, izrael. 36: razem 1001. Należy do rzym. kat. parafii w Tyśmienicy; gr. kat. par. ma w miejscu, należacą do dekanatu tyśmienickiego, posiada szkołę niezorganizowaną. 2.) B. (ze Słobódką), wieś, pow. stryjski, nad potokiem Kiernica, dopływem Stryja. Przestrzeń posiadł. więk. roli orn. 30, łąk i ogr. 154, past. 18, lasu 203; posiadł mniej. roli ornej 900, łąk i ogr. 1369, past. 128, lasu 5 morg. Ludność rzym. kat. 33, gr. kat. 966, izrael. 53: razem 1052. Należy do rzym. kat. par. w Żulinie, gr. kat. paraf. ma w miejscu, do której należy także przysiołek Błonie; należy do dek. stryjskiego. Posiada szkołę filialną.
Bratkowice, przedmieście m. Łowicza, do r. 1375 było wsią osobną, nadaną w tymże roku miastu przez Jana IV Suchywilka, arcybiskupa gnieźń. Co piątek targi na trzodę chlewną.
Bratkowice, 1.) wś, pow. rzeszowski, ma
