NANAYSAYON SI PADRE DÁMASO533
—Ibaligya ini nga mga silhig, — siling sang lolo sa bata nga babae kag magbakal ka sang ihatag sa imo nga utod kay Paskwa karon.
—Mga rebentador, luyag ko ang mga rebentador! — Singgit sang bata nga lalaki.
—Ako, isa ka ulo sa akon munyeka! — Singgit sang bata nga babae, nga inuyatan niya ang iya utod man nga babae sa tapis.
—Kag ikaw, ano ang imo luyag? — Pamangkot sang lolo kay Basilio.
Tumindog ini nga iniwatan kag pumalapit sa tigulang.
—Ginuo, — siling niya, — nagmasakit ako sing kapin sa isa ka bulan.
—Kutob sang makita ka namon nga lipong kag puno sing mga pilas, duha ka ugsad na ang nagligad; nagtuo kami nga mapatay ka ...
—Balusan ka sang Diwa; kami mga imol gid kaayo! — Sabat ni Basilio. — Apang sanglit Paskwa na karon maluyag ako magkadto sa banwa sa pagtan-aw sang akon iloy kag sa akon diutay nga manghod. Ginpangita nila ako.
—Apang, anak, indi pa ikaw maayo kag ang imo banwa malayo, indi ka makaabot tubtob magtunga’ng gab-i.
—Wala’y sapayan, ginuo! Ang akon iloy kag ang akon manghod dapat nga nagapangalisod sing tuman; sa tanan nga tuig nagtilingob kami sa sini nga pandot... sang tuig nga nagligad nagkaon kami nga tatlo sang isda... si nanay ayhan nagahibi nga nagapangita sa akon.
—Indi ka makaabot sa banwa nga buhl, anak! Karon nga gab-i may manok kita kag tapa nga baboy nga talunon. Pangitaon ka sang akon kabataan kon mag-alabot sila halin sa uma. ..
—Madamo ka sing anak, kag ang akon iloy wala Iwas sa amon lamang nga duha; ayhan nagapati sia nga patay na ako! Karon nga gab-i luyag ko sia hatagan sing isa ka kalipay, isa ka aginaldo... isa ka anak!
Nabatyagan sang tigulang nga nahumog ang iya mga mata, tinungtong niya ang iya kamot sa ulo sang bata kag ginhambalan niya nga natandog:
