- 379
Tinulok sia ni Fr. Salvi sing palapaw.
—Sa akon pagtuo, Padre, — padayon ni Kapitan Tiago, — nga ini tanan nga balatian naghalin sa malain nga buot nga nagagi sa iya sadto’ng adlaw sang pandot.
—Amo man ang akon paglaum, kag maayo ang imo ginhimb nga wala nimo pagpahanugoti si Gg. Ibarra sa pagpakigsugilanon sa iya; kuntani nadugangan pa gid...
—Kag kon indi nahanungdd sa amon, — sal-ot ni Donya Victorina, — si Clarita yadto na sa langit nga nagaambahan sang mga pagdayaw sa Diwa.
—Amen Jesus! — Ginbilang ni Kpn. Tiago nga katungdanan niya sa pagmitlang.
— Maayo lang ang imo palad nga ang akon bana wala makakita sadto sing masakiton nga labi pa gid ka lutaw, kuntani nakatawag kamo sang iban kag diri ang tanan pakok; ang akon bana . . .
—Ginapatihan ko gihapon ang akon ginasiling, — tugda man iya sang kura. — Ang pagkompesar nga ginhimb ni Maria Clara, amo ang nangin-kabangdanan sa paglwas sang iya kabuhi. Ang isa ka ipalatugsiling nga matinlb labi nga maayo sangsa madamo nga bulong kag talupangdan nga wala ko ginalalis ang gahum sang kinaalam sa pagbulong, labi na gid ang sa pagbusbos! Apang ang isa ka ipalatugsiling nga matinlb... Basaha ninyo ang mga tulon-an sa pagtuo kag makita ninyo kon pila ang nag-alayo sa isa lamang ka pagkompesar!
—Pasayluha ako, — pamatok ni Donya Victorina nga naakig, — yana’ng gahum sang pagkompesar . . . Bulaga ang asawa sang alperes sa isa ka pagkompesar!
— Isa ka pilas, senyora, indi kay isa ka balatian nga sarang magahuman sang ipalatugsiling! — Matigdas nga sabat ni P. Salvi.
—Apang, ang isa ka maayo nga pagkompesar makapalikaw sa iya nga daan sa pagbaton sang mga tapungol subong sang nahanabb kaina sang aga.
—Angay ina sa iya! — Padayon ni Donya Victorina katulad sang wala niya mabatii ang ginhambal ni P. Salvi. — Ina nga babae tama ka wala’y huya! Sa simbahan wala sia sing ginahimb kundi ang magtulok lamang sa akon. Makilala nga isa sia ka timawa; sang Domingo pangkuton ko na sia kuntani kon nakita
