- 343
Ang alperes nga wala magsabat, tumawag sang suloguon.
—Dal-a ini nga babae, — siling niya, — nga hatagan sia ni Mar ta sing isa ka bayu kag bulngon! Hatagan mo sia sing maayo nga pagkaon, isa ka maayo nga higdaan... andaman nga indi sia pagtratahon sing malain! Bwas idul-ong ko sia sa balay ni Gg. Ibarra!
Sang ulihe tinakpan niya sing mahalungon ang ganhaan, kinandaduhan kag pumalapit sa iya asawa.
—Ginapangita mo gid nga sakiton ko ikaw! — Siling niya sa iya nga nag-umol.
—Ano ang nahanabb sa imo? — Pamangkot sang alperesa nga nagtindog kag nag-isol.
—Ano ang nahanabo sa akon? — Singgit sang bana sa tingog nga daw dagiiob nga nagpasipala, kag ginpakita sa iya ang papel nga puno sing mga sulatsolat, nagpadayon sia:
—Wala ka makahimb sini nga sulat sa Alkalde nga nagasiling nga binayaran akd sa pagpahanugot sang hampang... ? Ambot kon ngaa nga indi ko ikaw maluso!
—Abi! Abi tilawi! — Hambal niya sa iya bana nga nagyuhom nga may pagyaguta. — Ang maglusb sa akon dapat nga may labi pa nga pagkalalaki sa imo!
Nabatian niya ang pasipala apang gintan-aw niya ang tagsaon. Pinulot niya ang isa ka pinggan sa mga nabutang sa ibabaw sang latok kag hinaboy niya sa ulo sang iya asawa; ang babae, nga naanad na sa sini nga inaway, dumuko gilayon kag ang pinggan bumosaag sa dingding: amo man ang nahanabb sa isa ka tasa kag sa isa ka kutsilyo.
Matalaw! — Singgit niya sa iya bana, — ayaw ka pagpangahas sa pagpalapit!
Kag dinuplaan niya ang iya bana agud maakig pa gid. Ang lalake pumiyong kag nagpusnga dumamhag sa iya, apang ini sa isa ka kaabtik nga makatilingala, hinan-usan niya ang iya bana sa nawong kag dumalagan nga nangdalasa, nga nanirado sa iya hulot nga ang iya ganhaan gintakpan niya sing mabaskog. Nagngurob sa kaakig kag kasakit linagas sia sang alperes kag ang natigayon niya lamang am6 ang pagsunggo sa ganhaan nga pumaload sa iya sang mga pamuyayaw.
—Maldita ang imo kaliwat, baboy! Buk-si.. .buksi kon indi buk-on ko ang imo ulo! — Singgitan niya nga iya ginpulpog ang ganhaan sang iya mga inumol kag mga tiil.
