mga anak dapát magtinguhâ nga maglabí pa silá sa ila mga amáy,
kag sa aton lamang mga sabak nga matudlòán naton silá sing
pinayaón.
—Ka pagkapinasahi sang imo mga panghunâhonà! — Hambal ni Kpna. Tinay nga may katingala, nga tinakóp ang iya duhá ka palad.— Daw wala ka makabatyag sing kasakit sa imo pagpanga nák sang imo kapid!
—Sa amó man gani nga ginpaganák ko silá nga may kasakít, nga ginsagód ko silá kag ginpatun-an wala'y sapayán sang amon kaimulón, indi akó maluyag nga, sang tapos ang tuman nga pagpangabudlay nga naaguman ko, mahimò lamang silá nga indì sangkul nga mga tawo. . .
—Sa akon paghunâhonà walâ mo ginapalanggàá ang imo mga anák sunô sa sugò sang Diwa,— silíng ni utod Rufa sa paningog nga masingkal diutay.
—Pasayluhá akó, ang tagsa ka ilóy nagahigugma sa iya mga anák sunô sa iya luyag: ang ibán nagahigugma tungod sa pag higugma, ang ibán tungód man sa ila. Akó akon yarà sa naulihé ang akon bana amó ang nagtudlò sa akon sinâ.
—Ang tanan nimo nga mga kaisipán, Kpna. María,— siling ni Rufa nga daw nagawali,- may pagkamatinùohon: himùon ko ikaw nga utod sang Santísimo Rosario, sang S. Francisco, sang Sta. Rita ukón sang Sta. Clara!
—Utod Rufa, kon bagay na akó nga mangin-utod sang mga tawo, amó na ugaling ang pagpakiutod ko sa mga santos! — Sa bát niya nga nagyuhóm.
Agúd matapos iní nga bahin sang hinambalhambal, kag agúd ang mga bumalasa makakità man bisán labáy lamang kon anó ang ginahunâhonà sa nahanabò sang aháw nga mga umanhon, makadto kitá sa plasa, diín sa idalum sang tolda nagsinugilanon ang pila ka tawo, nga ang isá sa ila, nakilala naton, amo ang tawo nga nagdamgo sang mga doktor sa medisina.
—Ang ginakasub-an ko sing labí,—silíng siní,— nga ang buluthòan indi na matapos!
—Nano? Nano-Pamangkot sang naglilibot nga may kabalaka.
—Ang akon anák indi na mangín-doktor kundi isá ka ma nogkareto! Walâ! Walâ na sing buluthòan!
