ANG TUMALAGSAHON nga tigulang naglagaw sa mga
dalan nga wala sa iya panumdoman.
Isa sia sadto ka bumoluthb sa Pilosopiya nga bumiya sang karera sa pagtuman sang luyag sang iya tigulang nga iloy, kag indi tungod sa kakulang sang kalalangan ukon sang ikasarang: kundi tungod sa pagkatutuo nga ang iya iloy manggaranon, kag ginsugid nga sia may duna nga kaabtik sa ulo. Ang maayo nga iloy nagkatahap nga ang iya anak basi mahimb nga isa ka mangin-alamon kag malipat sang Diwa, gani nga ginpapili niya sia kon bala magpari ukon mag-untat sang iya pagtuon sa kolehiyo sang San Jose. Sia nga nangaluyag, pumasulabi sang naulihe, kag nangasawa. Nabalo sia kag nailo sang wala pa maisahi ka tuig, pinangita niya ang iya kalipay sa mga tulon-an agud malikawan niya ang iya kasubb, ang bulangan kag ang pagka-wala’y awat. Apang humuyog sia kaayo sa mga pagtuon kag sa pagpamalaklon sang mga tulon-an nga pinabay-an niya sing bug-os ang iya manggad kag nalaglag sia sing amat-amat.
Gintawag sia sang mga tawo nga nakatuon sing maayo nga si Don Anastasio, ukon si pilosopo Tasio, kag ang mga malain sing tinun-an nga amo ang kalabanan, kay Tasio buang, tungod sang iya tumalagsa nga mga panghunahona kag tumalagsahon nga gawi sa pag-abiabi sa mga tawo.
Sa nasiling na naton, ang hapon nagpaabot sang bagyo; ang pila ka kilat humatag sing maluspi nga kasanag sa kalangitan nga daw tingga; ang taliwala mabug-at kag ang hangin bug-os nga maalingaot.
Daw sa nalipatan na ni pilosopo Tasio ang iya minamahal nga bagul: karon nagyuhom sia nga nagtulok sa madulom nga mga panganod.
Malapit sa simbahan nasumalang niya ang isa ka tawo, nga nagpanapot sang tsaketa nga alpaka, nga sa iya kamot may kapin
