Samtang nanghitabo ang tanan tang giasoy sa unahan, natapus ang pakigsulti ni Kapitan Tiyagb kang pari Damaso, kun
sa labing rnaayong pagkaingon, ang pakigsulti ni pari Damaso
kang Kapitan Tiyagb.
—Na, pahibalo na bay a ikaw! —matud ni pari Damaso
diha nga nanamilit na siya. —Kining tanan wala unta mahitabb kon nangutana pa ikaw una kanakb ug kon wala pa unta
ikaw magalimud sa pagpangutana ko kanimo. Ayaw na pagbinuang ug salig kanakb, nga many amahan sa bunyag ni Maria
Clara.
Si Kapitan Tiyagb misuroysuroy ug kadiyot sa hawanan sa iyang balay, naghinuktok ug nagsamot ug panghupaw. Sa kalit lamang, daw milakdop sa iyang ulo usa ka rnaayong hunahuna, midalagan padulong sa iyang alampoanan ug didto gipamalong niya ang mga kandila ug lamparahan nga iyang gipadagkutan aron si Ibarra maluwas sa kadautan. —[May panahon pa hinoon, kay ang dalan hataas man kaayo! —matud niya.
-71 -
