rnaso nahubog usab. “dNan, ang imong saad?” gitiawan ko siya pagpangutana. “Pari Sibyla,” gitubag ako niya: “ak6 maantigong motuman sa akong sulti kon dili makabuling sa akong
dungog: ako dili ug wala gayud mahimong tawo nga tigsumbong, bush duha da ka buok hangtud karon ang bituon sa akong
galon."
Sa pagkahuman na nilag sulti sa laing mga butang dili
kaayo hinungdanon, si pari Sibyla nanamilit.
Tuod man, ang tenyente wala moadto sa Ma’.akanyang,
apan ang Kapitan Heneral nasayud sa nahitabo.
Usa ka higayon niana nga nakigsulosulti ang Kapitan He neral uban sa iyang mga pangabaga mahitungud sa mga pasumbingay kaniya sa mga mantalaan sa Manila pinaagi sa paghisgot sa mga kometa ug ubang mga kahibulongan nga mopakith sa langit, usa kanila misugilon sa nahitabo kang pari Damaso, apan gipalabong ug gidungagan bisan giayo usab pagsulti. —d’Kinsay hibaloan mo niana? —nangutana ang Kapitan Heneral nga nagpahiyum.
Si Laruja nga misugilon ganina sa buntag didto sa buhatan sa mantalaan.
Ang Kapitan Heneral mibalik pagpahiyum ug miingon: —jAng babaye ug ang prayle dili makapanamastamas! Buut ako makighigala sa tanan sulod ning hamubong panahon nga nahibilin sa akong pagpuyo dinhi, ug dili na ako mangitag samok ni makigburoka nianang mga tawo nga nanagsaya. Labut pa, nahibald usab ako nga ang ilang punoan nagabugalbugal sa akong mga sugo; gipangayb kong silot nga balhinon unta kanang prayleha; gibalhin man tuod, apan didto ibutang sa usa ka lungsod nga labing maayo: jfrailada! , matud pa sa mga Katsila didto sa Espanya.
Apan sa nag-usara na lamang ang Kapitan Heneral, wala na magpahiyum. —jAh! —nangagho siya —kon dili pa buang kining lung sod, patilawon ko gayud unta kanang mga prayleha. Apan tagsatagsa ka lungsod angay sa palad nga iyang naangkon, ug ang maayong buhaton dinhi mao ang pagsunod sa gibuhat sa uban.
-70-
