Page:Noli-Me-Tangere-Cebuano-Visayano-ni-Jose-Rizal-1962-N719c.pdf/61

sa akong inahan, ug sa pagkakita mo kanakb miduol ikaw, gitapion mo sa akong abaga ang imong kamot nga dugay nang wala nimo pakupti kanakb, ug unyi imo akong giingon: “Namatyau ka sa imong inahan, apan ako wala makakita sa akb”... ug unyh miduyog ikaw paghilak kanakb? Gihigugma mo kadtong akong inahan ug ikaw usab gihigugma niya sama sa usa ka anak. Sa gawas, ang ulan nga inubanan sa mga kilat ug dalugdog, nagapadayon, apan daw sa akong dalunggan milanog ang usa ka matam-is nga honi, daw nakitll ko nga mipahiyum ang maluspad nga mga ngabil sa minatay . . . jOh, kon buhi pa until ang akong mga ginikanan ug makasud-ong pa sila kanimo! Dinhi, gikuptan ko ang imong kamot ug ang sa akong inahan, nanump^ ako nga higugmaon ko ikaw, nga himuon ko ikawng bulahan, bisag unsay palad nga akong maangkon; ug, sanglit kadtong panumpaa wala man gayud ikabug-at sa akong buot, bag-ohon ko karou dinhi sa imong atubangan. dMahimb ba nga hikalimtan ko ikaw? Ang imong handumanan wala gayud mahibulag sa akong panumduman: siya mao ang nakaluwas kanakb sa daghang mga kata­ lagman nga akong gihibalag, siya mao ang nakapuypoy sa mga kamingaw nga gibati ko sa akong pag-usara didto sa lagyong mga dapit; tungud sa imong handumanan wala ako hitakdi nianang kalimot sa daghan tang mga katagilungsod didto sa Uropa, jkalimot nga mopala sa ilang panumduman sa kalauman ug mga kaguol sa atong Yutang-Natawhan! Gidamgo ko ikaw nga nagabarug sa lapyahan sa dagat sa Manila, tinutok sa layo ang imong mga mata ug dinan-agan ka sa mainit-init nga kahayag sa kabuntagon; nadungog ko ang usa ka mananoy ug masulub-ong awit nga nakapukaw sa akong mga pagbati ug nakapahinumdom ka­ nakb niadtong mga adlaw sa akong pagkabata, sa atong mga kalipay, mga duladula, sa tanan tang malipayong kaagi nga imong gidasig samtang didto pa ikaw sa San Diego. Gipakaingon ko nga ikaw mao ang larawan sa akong Yutang-Natawhan nga gi­ damgo sa atong mga magbabalak, maanyag, mapuanguron, maabiabihon, walay buhng sa hunahuna, anak sa Pilipinas, niining yutang matahum nga natingban sa mga dagkung hiyas sa Inahan nga Espanya ug sa mga maanyag nga hiyas sa usa ka lungsod nga batan-on, ingon nga natingub kaniya ang tanang mga hiyas nga matahum ug maanyag nga nanagdayandayan sa duroha ka kaliwat; ug tungud niini, ang gugma ko kanimo ug sa akong -54-