Page:Noli-Me-Tangere-Cebuano-Visayano-ni-Jose-Rizal-1962-N719c.pdf/303

mut? Palayo kamo kanamo! Pamati kamo, mga pari, mga maghuhukom, nga nanagtuò nga kamó lahi sa ubang mga tawó ug may mga katungod nga lahi sa uban! Kadtong akong amahán maóy usà ka tawo nga dungganàn; pangutana kamo nianang lungsod nga nagasimba sa iyang handumanan. tong akong amahan maóy usà ka maayóng lungsuranon: gipasan niya ang dagkùng mga kalisdanan tungúd kanakò ug sa kaayohan sa iyang lungsod. Ang ganghaan sa iyang balay binuksan kanunay ug ang iyang kan-anán andam usab pagdawat sa tanáng mga langyaw kun hininginlan nga modangóp kaniya taliwala sa ilang kalisdanan. Maóy usá ka maayong kristohanon: kanunay siyang nagahimog kaayohan ug wala gayud magadaugdaug sa biniyaan sa palad ug sa makaluluoy, hinunoa alang niini gibuksan niya ang mga ganghaan sa iyang baláy, gipalingkod sa iyang kan-anán ug giisip ug gitawag niyang higala. Giunsa niini pagbalus ang tanang mga kaayohan nga iyang nadawat? Gibutangbutangan, gikasilagan ug ginagukód ang akong amahán, gihimong pasangit ang kasantos sa iyang katungdanan aron pagsibá ug pagsugyot sa mga buróng nga mogawi sa ilang hinagiban batok sa akong amahán, gipasipad-an ang iyang lubnganan, gitamay ang iyang handumanan ug ginagukod hangtud sa iyang pahulayang dayon. Ug wala pa gayud matagbaw niining tanán, ang anák na usáb karón maáy iyang gidaugdaug! Nagpahilayó akó kaniya, gilikayán ko siya... Kamó nakadungóg ganina sa buntag nga sukád sa pulpito iya akong gidaut sa atubangan sa mga buróng, ug akó mihilum lamang. Karón mianhi gayúd siyá aron pakig-away kanako; sa daku ninyong kahibulong ako nagaantus sa hilum, apan gipanamastamasan niya pag-usáb ang labing mahal nga handumanan alang sa tanang anák Kamó nga ania karon dinhi, mga pari ug mga maghuhukom, nakakita ba sa inyong tigulang amahán nga nagatukáw ug nagahago tungúd kaninyo, nga mibulág sa inyong kilirán aron kamó makakaplag sa kaayohan, nga namatay sa kasubo sulod sa usá ka bilanggoán, nangandoy sa paggakús kanin. yo ug nagapangita sa usa ka tawo nga makapuypoy unta sa iyang mga kasakit, nag-usara, masakitón, samtang kamó atua sa laing yuta? Ug unya, nakabati ba kamó nga gibuongan sa dungóg ang ngalan sa inyong alaut nga amahán, nakita ba ninyo nga wala nay sulod ang iyang lubnganan dün buút unta kamó

—296—