Mangitngit ang kagabhion ug sa lungsod walay timik nga mabati; ang tanan nga nanuaw sa kalubngan nangatulog sa dakung kalinaw ug kalipay sa buot nga nakatuman sa ilang katungdanan sa paghandum sa nangamatay: human na sila mangadye ug usa ka gatus ug kalim-an ka amahan namo maghimayd ba Marta ug mga requiem, ingon man sa nobina sa mga kalag, walay labut sa mga kandilii nga ilang gidagkotan sa atubangan sa mga larawan.
Ang mga sapian nakatuman na sa ilang katungdanan alang sa nangamatay nga tag-iya sa kabilin nga ilang nasunod; inigkaugma manimba sila sa tulo ka misa nga himoon sa pari nianang adlawa, mobayad ug duha ka pisos aron imisa pag-usab pinahanungod sa ilang mga kalag ug unylk mopalit sila sa bula sa mga patay nga daghag mga indulgencia.1 Sa pagkatinuod, ang hukmanan ni Bathala dill kaayo kutikutihan sama sa hukmanan sa mga tawo.
Apan ang kabus, ang kabus intawon nga lugos lamang ngani makakita sa igong kan-on ug ibayad sa mga directoricillo, mga ci^ribiyente ug mga sibil aron siya dill hilabtan, kadtong tawhana dili malinaw ug kinatulgan sama sa gipatuhoan sa mga magbabalak nga nanagpuyb sa palasyo sa mga pari nga dagway wala managpakatilaw sa mga kalisud sa kinabuhi sa kabus. Niadtong gabhiona ang biniyaan sa palad nagmasulub-on ug naghinuktok, ug kon siya wala mangadye ug daghan, ayan nag-ampo pagayo, punb sa luha ang mga mata ug sa kasakit ang kasingkasing. Dill siya maalam ug wala makasabut sa mga nobina, oremur ug uban pang mga pangadyeon nga gitukod sa mga prayle alang niadtong mga tawo nga walay mga hunahuna ug mga pagbati nga kaugalingon. Mangadye siya nianang pinangadyeon nga kaugalingon sa mga kabus; magahilak siya tungud sa iyang ka lag ug sa mga kalag sa nangamatay nga iyang gihigugma. Ang
