Jump to content

Page:Niamh - Peadar Ua Laoghaire.djvu/322

From Wikisource
This page has not been proofread.
318
NIAṀ

ṗáirt de'n Ṁuṁain agus ins gaċ aon ṗáirt d'Éirinn. D' aiṫin an tsluaġ go léir an claiḋeaṁ san, agus nuair a ċonacadar anáirde é ṫugadar trí gárṫa molta dó féin agus do'n Árdríġ. Le linn na ngárṫa san a ṫaḃairt dóiḃ d' árduiġ gaċ fear a ċlaiḋeaṁ féin. Ḃí an ġrian díreaċ ag éiriġe. Do ṫaiṫn solus na gréine ar na claiḋṁtiḃ go léir agus iad anáirde, i dtreó gur ṁeas Béibionn agus Gormḟlaiṫ go raiḃ slóiġte Ḃriain tré ṫeine.

Do ṫóg Brian anáirde, 'n-a láiṁ ċlé, an Ċrois Ċéasta agus íoṁáġ an tSlánuiġṫeóra uirṫi. Ansan do cuireaḋ an capal ag siuḃal go réiḋ, fan na n-íoḋna, ar aġaiḋ na slóġ amaċ, agus do laḃair an t-Árdríġ mar seo:—

“A Ċlanna Gaeḋal, a ríogra Éirean, táimíd go léir le tamal maiṫ 'ġár n-ollaṁuġaḋ féin i gcóir an lae seo. Tá aon níḋ aṁáin socair againn agus measaim gur fearr d' ollaṁuġaḋ é 'ná aon ollaṁuġaḋ eile atá déanta againn. Tá socair ag gaċ fear againn gur b'é an lá indiu lá a ḃáis féin pé taoḃ ar a mbeiḋ buaḋ. Má's ag ár naṁaid a ḃeiḋ buaḋ ní ḃeiḋ a smaċt orainne, mar ní ḃeimíd beó acu ċuige. Má's againne a ḃeiḋ buaḋ an lae seo bíoḋ a ṫoraḋ ag an muintir atá i n-ár ndiaiġ sa ḃaile.

“An t-é go ḃfuil socair i n' aigne aige ar ḃás d'ḟáġail sa ċaṫ so atá le troid againn ní baoġal go n-iompóċaiḋ sé ó'n gcaṫ. Dá mba ná béaḋ aon níḋ eile ċun buaḋ do ċur i n-áiriġṫe ḋúinn, cuirfiḋ san i n-airiġṫe ḋúinn é. Dá mbéaḋ ḟios ag an naṁaid go ḃfuil ár n-aigne socair mar sin againne ní ró ṁór an misneaċ a ḃéaḋ anois orṫa. Ġeóḃaid siad amaċ ar ball é.”

Do laḃair sé focal fé leiṫ le gaċ ríġ agus le gaċ cineil fé mar a ṫáinig sé ar a n-aġaiḋ amaċ, focal éigin a ċuir a n-uaisleaċt féin agus a gcróḋaċt i gcuiṁne ḋóiḃ, agus conus mar a ḃí Dia agus daoine ag faire ar an gcuma 'n-a ndéanfaidís gníoṁ an lae a ḃí rómpa. Nuair a ṫáinig sé ar aġaiḋ Dál gCais, dúḃairt sé:—