sa dahilang sapul sa sandaling siya'y gumawa dahil sa lakas ng
iba, ay nawawala sa kanya ang katangiang pagkamalaya at siya'y
hindi gumagawa alinsunod sa kanyang sarili bagkus pa nga'y alın-
sunod sa iba. Datapuwa't pinaninindigan niyang ang budhi'y na-
rarapat maging mulat, at maligtas sa anumang sukat makapilit
sa kanya. Sinabi rin niyang ang Diyos ay hindi humihingi sa tao.
ng isang di-mangyayari, at sa dahilang ito'y hindi siya nag-uutos
na makitang puti ang itim o itim ang puti. Kung sinasabi ng
aking pagkaunawa na ang isang bagay ay nararapat maging ga-
yon, hindi ako dapat maniwalang yaon ay kailangang maging kai-
ba; ang ako'y mangatuwiran nang higit o kulang sa kaliwanagan,
ay hindi nauukol sa akin; ako'y walang tungkuling maging pan-
tas kundi isang taong may budhi at may pananalig; gayon ma'y
hindi ko iniwawaksi ang liwanag kailan ma't ito'y makatatanglaw
sa akin.
Napapansin kong bahagya nang nakaiisod ako sa dalawa kong
nilalayon. Maging ang ama't maging ang anak na dalaga'y na-
nanatiling nakatayo at hindi sumusuko. Datapuwa't napansin kong
ang ama'y lalu't lalong nagmamatigas sa kanyang mga kuru-kuro at
ang anak na dalaga nama'y lumalambot araw-araw bagama't ba-
hagyang-bahagya lamang.
Doo'y nakikita kong maliwanag na maliwanag ang kamay ng
Diyos at naaabot ko na halos ang bunga ng gayon kalaking pag-
papagod, nang isang araw ay nagkasakit ang ama upang hindi na
makabangong muli. Isang binatang manggagamot, na madalas sa
bahay na yaon, ang siyang pinagkatiwalaang gumamot sa maysa-
kit; siya'y nag-aangkin ng malaking kabantugan at pinakukun-
danganan siya ng maysakit bilang manggagamot at bilang kaibigan.
Ipagpaumanhin ninyong sabihin kong ako'y nagpuyat sa tabi ng
hihigan ng maysakit ng dalawa o tatlong gabi, akong nag-aabang
ng lahat ng sandali upang siya'y kausapin tungkol sa Diyos, ma-
ging sa pakikipag-usap sa kanyang anak, na lalong nagiging ma-
pag-isip araw-araw, at lalong magiliwin din sa akin. Ako'y nag-
mamalasakit nang gayon na lamang dahil sa kanya, sapagka't na-
kikita ko sa kanya marahil ang pinaka-kasangkapan ng Diyos
para sa mga kapuri-puring hangarin; at maaari kong tiyakin sa
inyo ang kalinisan ng aking mga kaisipan. Hanggang ako'y na-
kahandang pakasal sa kanya kung ito'y naging kailangan, at lahat
nang iya'y alang-alang sa pag-ibig ko sa Diyos.
Gayunma'y nakikini-kinita ng maysakit na nalalapit na siya
sa hukay at ito'y madalas niyang ipahayag. Nagugunita ko pa
