Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/80

72

  Sa anion paghinampang balas anion ginaukay;
sa gikab kag sa luok kami nagalalaog;
ang mga balay namon sa bato nagatindog,
sang anion hinangiban bisan diin lambuton.
Waia’y mga kangitngit, wa’y madulom nga gab-i
nga nabadlukan namon, bisan bagyong’ gatata;
kag kon si Luzbel na gid sa amon magpakita,
patay ukon buhi amon sia nga pagadakpon.
— Dulongan.

  Talisaynon kami, tawag sang tawo sa amon,
sa magagmay nga lawas kalag nga dalagangan,
nga sa bilog nga puok kag sa bug-os nga Dapitan,
ang Talisay wala nga mas-a sing katulad.
Ang amon linawlinaw wala mas-a sing kaanggid,
tuman gid sa kadalum ang amon lulompaton,
kon kami gabugsay wa’y bangka sa kalibutan
nga sa isa ka tion sa amon makaligad. —Dulongan.

  Ang mga lulubaron sang mga pat-od nga agham,*
ang maragtas sang banwa tanan ginatun-an namon,
nagahambal kami sing tatlo, apat ka pulong,
paglaum, katarungan amon ginatipigan.
Ang amon mga butkon dulongan nagagamit
sang sadol, igsusolat subong man sang kutsilyo
sang badil kag espada kag subong man sang piko
sang lalaking’ makusog sila mga kaupdanan.
— Dulongan.

  Mabuhi, mabuhi ka mahabong nga Talisay!
nagadayaw sa imo ang mga tingog namon,
bituon nga matin-aw bahanding’ malahalon,
sang amon pagkabata hwaran kag kalipayan.
Sa mga lalatason nga gahulat sa tawo,
nga indi makalikaw sa kagha nga masanting,
ang imo handumanan amo’ng iya anting-anting,
kag sa lungib ngalan mo ang iyang’ kahilwayan.
— Dulongan.
----------