ADRIANO. 135 Indi nakon mahimo. Diwang' makagagahum Padyang' wa'y kamatayon, Iyang' gintug-an sa akon Kag ginhariang' dayon. Paano'ng pagtawag ko, Sa inyo nga Simbahan, sang wa'y pulos nga diwa Nga sa lakas nga gansal sang mga pag-inaway Wa'y makabulig sa akon? Tinawag ko'ng Diwa ko, Kag sa luyo Sia nakon batok sa mga Parto; Kon diin ako kumadto gaupod ang kadalag-an. Sa Iya ngalan nadaog ko ang imo mga kaaway! Ini lang nga Ginuo ang pagahalaran ko Sa ibabaw sang simbahan sing tuob nga kamangyan; Kon lwas man lamang sa Iya, di ako kay Jupiter.... Sa anong' Diwa ka gaisip? Nasayran na sing maayo Nga'ng natuohan mong' tawo isa ka manlalapas, Kag ang mga hudiyo sa iya nagpatay. Ang Jerusalen, huo, nagtan-aw nga patay sia! EUSTAQUIO. Di ka makahangop kon sa ano nga bagay Sia nga nangin-tawhanon, kon madulom mong' dughan Wa'y maiwagi sang maanyag nga silak nga langitnon. Apang di mo nasayran, amayng' Wa'y Kamatayon Nagbawi sang ngalan 'ya sa kubos nga mga ebreo, Sa isang' pagtimalos nga napuno'y kakugmat Bug-os nga kalibutan? Kag, ginuo, kami, Kon wala mo masayri, mga hangaway_naton Amo ang namukmokan sang pagtimalos niya.
