Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/137

From Wikisource
This page has been validated.


129
Sang aton nga Dakhari; sa imo man
gapintas ka?
Kag sarang ko masulit sa imo ang kay Fausto
Masubo mong’ ginsugid nga imo gin-agihan?
Wala ka ayhan gabatyag sang mga
kalainan
Nga naaguman nimo sa imo pagsunod
Sa bag-ong’ Diwa nga indi nakilala sa Roma?
lya ikaw ginlikaw sa mabangis nga silot
Nga ginpaagum sa imo ni Jupiter nga
naakig?
Ang manggad sang amay mo tanan
nagkalawala;
Ikaw ginsilutan nga magbiya sa imo duta,
Kag nagpanglakaton ka sa iban nga mga
duog
Diin ikaw naggamit makahuloyang’ sadol
Nga ikaw nananyagtanyag trigo sa mga
tawo,
Nga’ng matig-ang’ arado ginaguyod sang
baka.
Indi ko man :malimtan kon paano’ng
pagkadula
Anak mong’ nalulotan sa malayo nga
talon. . .

EUSTAQUIO. Untati na ina,

Flavio! Ngaa sa amayng’ may sakit
Imo ginapadumdom batyay nga
handumanan
Sadto nga hitabong’ mabangis pa sa silot?
Luyag mo ako magkagha, nga ikaw
ginhigugma ko
Subong isang’ amay sa anak niyang’
palangga?
Apang, ay! sa imo ngalan lamang
madumdoman ko
Ang akon anak. Apang indi yadto isang’
silot
Sang inyo mga diwang’ di-tunay’ng kalaot ko.
Ikaw, Dios ko, Ikaw, Ginuong’ Jesucristo,
Imo nga ginsilutan sala kong’ nagliligad,
Tungod kay ako sadto bulag, makaluluoy,