Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/110

From Wikisource
This page has been validated.


102
Kag si Claudio mong’ gaunong, sa mapintas
nga palad
Bayaan mo, kag gugma niyang’ iya sang
utod?
Ayhan ang amay nimo ni Jove sia kinuha
Agud makig-ambit ka sa isa ka puloy-an
Sa akon, makapahuway kag manginmalipayon.
Akon nian ginahandum ang imo nga
pag-unong
Diri sining’ siudad nga puno’y kabalaslan;
Ikaw, wa’y kabalaslan! Wa’y hidait bayaan
Nimo ako? Kag si Claudio? Kag sa paghigugma mo
Yana’ng napakita mo? Nagakadlaw ikaw
Sa handum kong’ ginhuptan? Kon bilangon
lang naton
Gugma mong’ mainunungon sa amay mo
ginpakita;
Labi tang’ naluyagan. Apang tan-awa,
Flavio:
Abi sa imo paglagaw imo sia masug-alaw;
Nga ikaw iya makita kag di ka kilalahon?
Ano’ng pagkilala mo nga sia imo kadugo?
Ano nga mga pat-in ang mahatag mo sa
iya?
Huo; wala’y pulos ang imo pagpangita. . . .
Kag imo napangita ang imo kalainan. ..

FLAVIO. Ang mga diwa ayhan, sa ulihe mamati

Sa masubo kong’ taghoy, malulong’
pangamuyo,
Nga makalipay sa akon, magtan-aw sa kay
tatay.
Sarang matabo ayhan ang ginapanumdom
mo;
Kay ang kamatuoran sang ginsiling ko sa imo
Nga ako ginbulag nila sa iya sang bata pa
Sa higad sang suba diin ya ako ginbutang
Sang buot ya tabukon ang lunangon nga
tubig.
Sang sia nakaabot na sa pangpang nga
pihak