Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-1 de 4.pdf/227

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

canonico {s} (lat. canonicus, del gr. kanon, regula) Dignitario ecclesiastic que olim possedeva un canonicato. (Hodie face parte de un consilio de episcopo).

canonisar {v} (de canon) Mitter al numero del sanctos.

canonisation {s} Action do canonisar, pronunciate per le papa post un processo special.

canonista {s} Specialista del derecto canonic.

+ canopo {s} Hist. Vaso funerari in alabastro que serviva in le Egypto ancian a includer le visceres del mortos.

canor {adj} Melodiose. De hic: canoritate.

canoritate {s} Melodicitate.

+ Canossa {spr} Localitate in le nord de Italia (Emilia Romagna). AI castello trovate hic, Henrico IV, le imperator de Germania, ha obtenite, post un penitentia de tres dies, (jan. 1077), le levar del excommunication pronunciate er le papa Gregorio VII: vader/ir a -, humiliar se ante celle al qual on ha primo resistite.

+ canota {s} (esp. canoa, parola caraibe) Imbarcation non pontate, movite al ramo, al vela o al motor: - pneumatic, - de salvamento.

+ canotage {s} Action de canotar.

+ canotar {v} Manovrar un canota, promenar se in canota.

+ canotero {s} Persona qui manovra un canota, qui se promena in canota.

cant- {prefixo} Vide can-.

cantabile {s} (parola ital.) Pecia de musica cantate o musicate expressive e melancholicamente.

cantabile {adj} Mus. Relative al cantabile.

cantar {v} (lat. cantare) Formar con le voce sonos musical: - false; Se dice etiam de alicun ruitos que forma un sorta de harmonia: le aqua comencia a -, le gallo canta, le grillo canta, - le laudes del Senior, - victoria, - in falsetto.

cantata {s} (ital. cantata, del lat. cantare) Parve poema scribite por esser mittite in musica; musica facite por iste poema.

cantator {s} Persona qui canta sovente e face profession de cantar: ave -, - pop, - ambulante, - de ecclesia.

cantatrice {s} (lat. cantatrix) Femina cantator professional de talento.

+ cantharello {s} Bot. (ned. cantharel, dooierzwam).

cantharide {s} (gr. cantharis) Insecto coleoptero verde aurate que era utilisate in le preparation del vesicatorios e aphrodisiacos.

+ cantharidina {s} Alcaloide toxic e congestionante, multo energic, extracto del cantharides.

+ canthus {s} Anat. (ned. ooghoek).

cantico {s} Canto de ecclesia, hymno, canto de laudation. Prot. – paschal, - de Natal; Biblia: le - de -s, - de allegressa.

+ cantier {s} (lat. cantherius, supporto) Le placiamento ubi le mercantes amassa le ligno e le carbon que illes ha a vender: atelier de construction in aere libere, claudite o non; membratura sur le qual reposa le quillia de un nave in construction. Fam. Loco in disordine. Fig. Mitter un travalio in -, comenciar lo: - naval, - de construction.

cantilena {s} (ital. cantilena) Mus. Melodia sentimental de un movimento moderate.

+ cantilever {adj} (parola angl.) Se dice de un suspension periculose: suspension -, ponte -.

cantina {s} (ital. cantina, cellario) Mil. Loco in un unitate militar de ubi on pote comprar alimentos o altere objectos. Loco ubi on servi a biber e a mangiar al personas de un collectivitate : - de un schola, - de officieros, - mobile/ambulante. De hic: cantinero.

cantinero {s} Persona qui tene un cantina.

canto {s} (de cantar) Suite de sonos modulate emittite per le voce. Mus. Arte consistente a cultivar su voce: - gregorian, - liturgic, codificate al initio del VIIe s. per le papa Gregorio; - funebre. Poet. Cata uno del divisiones de un poema; - de gallo, - nuptial, - final, - intermediari/intercalate, - de amor, - de laude, - de victoria, - de guerra, - de campo, - scholar, - de