अँटलाँटिक कबलात संघटनटची स्थापणूक केली. ताका लागून शित झुजाक सुरवात जाली. ह्या राजकारणाक साम्यवादी राश्ट्रां आनी लोकशायवदी राश्ट्रां अशें स्वरूप मेळ्ळें. हे फाटभुंयेचेर बर्लिन शाराविशीं आनीक एक म्हत्वाची घडणूक ऑगस्ट १९६१ त घडली. जर्मनीच्या आनी बर्लिनाच्या एकीकरणाक रशियेचो सदांच विरोध आसतले. क्रुश्र्वेवाचे कारकिर्दींत ऑगस्ट १९६१ त रशियेन उदेंत बर्लिन आनी अस्तंत बर्लिन अशें शाराचें विभाजन करपी व्हडली वणत बांदली. थंय लश्करी पारे बसयले. सरयेची वंय घाली. (बर्लिन वण्टीची लांबाय ४५ किमी. आशिल्ली.) ही वणत बांदतकच उदेंत जर्मनींतल्यान अस्तंत बर्लिनांत येवपी – वचप्यांचेर कडक निर्बंध घाले.
१९६२ उपरांत हे निर्बंध इणे केले. उदेंत बर्लिनांत आशिल्ल्या अस्तंत बर्लिनाच्या नागरिकांक परवाने दिवपाक लागले. १९७२ त अमेरिका, ब्रिटन, फ्रंस आनी रशिया तशेंच उदेंत आनी अस्तंत जर्मनी हांचेमदीं कबलात जावन वण्टीवयल्यान नागरिकांच्यो गांठीभेठी तशेंच अस्तंत जर्मनींतल्यान बर्लिनाक वचपी मार्ग हांचेविशीं कबलात जाली. – कों. वि. सं. मं.
बलरामः श्रीकृष्णाचो व्हडलो सवती भाव. वासुदेव आनी रोहिणी हांचो पूत. हाका शेषनागाचो अवतार अशें समजतात. हाची बलदेव, बलभद्र, हलायुध, संकर्षण हीं हेर नांवा आसात. वेगवेगळ्या पुराणांतल्यान हाच्या जिविताविशीं म्हायती मेळटा ती शी.
कंसान देवकीचे स पूत मारतकच सातवे खेपे तिचो गर्भपात जावंचो न्हय, म्हणून देवान योगमायेक तो गर्भ देवकीच्या गर्भांतल्यान काडून रोहिणीच्या गर्भांत दवरपाक सांगलें. योगमायेन तशें केल्ल्यान तो रोहिणीच्या पोटांत जल्मलो. ताका लागून कंसापासून तो सुरक्षित उरलो. सुभद्र ही बलरामाची खाश्श्या भयण.
बलरामाचो जल्म गोकुळांत जालो. कृष्ण जल्माउपरांत गोकुळांत आयिल्ल्यान हे दोगूय भाव थंय एकठांय खेळ्ळे आनी वाडले. कंसान कृष्णाक मारपाक जे असूर धाडिल्ले तातूंतल्या धेनु आनी प्रलंब ह्या असुरांक बलरामान मारले. शंखचूडाच्या वधा वेळार ताणें कृष्णाक पालव दिलो आनी गोपींची राखण केली. नांगर आनी मुसळ हीं ताणें आपली दोन आयुधां केल्लीं. बलराम – कृष्णाक मारपाखातीर कंसान अकूराक गोकुळांत धाडून त्या दोगांयकूय मथुरेक व्हेलो. थंय बलरामान मष्टिक ह्या कंसाच्या मल्लाक मल्लझुजांत जितो मारलो. फुडें बलराम आनी कृष्ण हांची मूज जातकच विद्याभ्यासाखातीर ते दोगूय सांदीपनीच्या आश्रमांत गेले.
आनर्त देशाचो राजा रैवत ककुदमी हाणें आपली धूव रेवती ही बलरामाक दिल्ली. तिचेपसून ताका निशित आनी उल्मुक हे दोन पूत जाले. कृष्णान जरासंधाक सतरा खेपे हारयलो. तेन्ना तातूंत ताका बलरामाचो खूब पालव मेळ्ळो.
बलराम गदा झुजांत खूब फिशाल आशिल्लो. दुर्योधन आनी भीम ताचेकडल्यानूच गदाविद्या शिकले. कृष्णाचो पूत सांब हाणें दुर्योधनाची धूव लक्ष्मणा हिचें केलें तेन्ना कौरवचेनेन ताका घेरून बंदिस्त केलो. त्या वेळार बलरामान सांबाक मुक्त केलो.
बलरामाक सोरो पियेवपाचें वेसन आशिल्लें. एकदां तो रैवतक दोंगराचेर कांय सुंदर बायलांसयत मद्यपान करता आसतना भौमासुराचो उश्ट व्दिवि थंय आयलो. ताणें ताचे खोशयेंत आडखळ हाडली. देखून तिपकीन ताणें व्दिविदाचो वध केलो. रुक्मी आनी बलराम हांचेमदीं एकदां द्दूत जाल्लें. बलराम एक डाव जिखला, हें रुक्मी मान्य करिना जालो. तेन्ना तिडकीन बलराम गदेच्या एका धपक्यान रुक्मीक मारलो.
कौरव – पांडव झुजा वेळार खंयच्याय पक्षाक मदत करची न्हय, अशें थरोवन बलराम तीर्थयात्रेक गेलो. हे यात्रेंत ताणें प्रभास, पृथूदक, बिंदुसर, ब्रह्मतीर्थ, चक्रतीर्थ ह्या थळांक भेट दिवन तो नैमिषारण्यांत गेलो. थंय सोऱ्याचे नाशेंत आसतना ताणें, रोमहर्षण ऋषीन आपलो अपमान केलो ह्या आरोपाखाला ह्या ऋषीक मारलो. फुडें हे गजालीची ताका खूब खंतूय जाली.
प्रभास क्षेत्रांत यादवांनी एकामेकांचो संहार करतकच बलराम दर्यादेगेर चित्त एकाग्र करून बसलो आनी योगबळान ताणें आपलो देह दवरलो.
बलरामाच्यो शुंग काळांतल्यो कांय पुर्विल्ल्यो मुर्ती मथुरा आनी ग्वाल्हेर ह्या वाठारांनी सांपडल्यात. ताच्यो गुप्त काळांतल्यो आनी कुषाण काळांतल्योय मुर्ती सांपडल्यात. – कों वि. सं. मं.
बलातिबलाः एके तरेची विद्या. बला आनी अतिबला ह्या दोन विद्यांचो उल्लेख वाल्मिकी रामायणांत आयला (वाल – २२). मंत्रशास्त्रांत ह्या दोन विद्यांविशीं सांगलां तें अशें – उत्साह आनी बल हांची वृध्दी, दुस्मानाचो आघात सहन करपाची तांक, भूक – तान हांची बादा जावप ना ह्या गुणांक लागून ते विद्येक बला म्हळ्यार. दुस्मानाची नदर, मन, कूड आनी कर्म गळीत जावप आनी आपले शस्त्राचे उपाय व्हड थरप हीं कामां जे विद्येक लागून जातात तिका अतिबला म्हणटा.
विष्णुन ह्यो दोनूय विद्या करून मधू – कैटभांक मारले आनी विश्र्वामित्रान ह्यो दोनूय विद्या रामाक दिवन राकेसांकडेन झूज दिवपाक ताका शक्त दिली अशी कथा आसा.
विश्र्वामित्राक ह्यो ब्रह्मदेव आनी सूर्य हांचेकडल्यान मेळिल्ल्याचो उल्लेख ऋग्वेदांत आसा.
