Ḃig ċromas ar éadaċ Ṫáit a ċur air. Aċ ḃí ceataí sa scéal—ní raġaḋ éadaċ Ċáiṫ ar Ṫaḋġ gan Taḋg do ḃaint a ċoda féin de—rud nár ṫaitniġ in ao’ ċor leis.
Níor ḟan dá ċuid féin am aċ a Léine; aċ nuair a ḃí an gúna air agus caiḋp ḃioRaḃ páipéir ar a ċeann ḃí sé ina ġearrċaile maiṫ go leor.
Do scéiṫ na bróga .um áfaċ Péire lena aṫair ab ea iad agus iad ró-ṁór dó. Is aṁlaiḋ a ḃíoḋ sé ’á dṫarrang ina ḋiaiḋ agus GaĊ aon ṗlup-ṗlap acu.
CeaṫraR de luċt ceoil a ḃí againn. Ṫugas féin oRgán béiL Liom a fuair Cáit óm ainṫín. Ag Ṫumaisín Bán a ḃí sé ’á ṡeinnm i RIṪ an lae.
Ḃí trúmpa stáin ag Micilín a ṫug sé do Smulc. Ṫug duine mias ṁór stáin lms agus do ḃí ag gaḃáiL de ṁaide air; agus ḃí bucaed stáin ar siLeaḋ le muineál duine eile agus ḃídís a gceaṫRar ag séideaḋ is ag bualaḋ is ag gReadaḋ i thannta ḃéile agus ḋeinidís ceol breá.
Ṫugas an tor cuilinn Le hiompar do Ṗeats Ṁicilín Dan, agus ḃí Loṁnán gaoiṪe ag Micilín Eoin a fuaireamar ó Ṫaḋg Óg nuam iíIaRuíodar an ṁuc roiṁ Nollaig, agus ḃíoḋ sé ag buaLaḋ gaċ éinne leis.
Ḃí málaí ar ċuid acu agus Léinṫe fear ar a ṫuiLleaḋ agus sean-scmrta Lena ṁáṫair ar ḟoṫ-ḋuine. Ḃí blús gorm le Nell Ṁáimi Aindí ar Ṁicilín Eoin agus aon ṗioc di níor aiṫin am é gur ċuiṁniġ sí umṫi féin Lá arna ṁáraċ.
