Page:Irische Texte 1.djvu/390

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
anmain
ar
368

dentar anlecht let-sse fri liAilill TE. 8 E(i.

aniuain in aiimaiu FB. 87, ein Ausruf. SU anim SeeW^

aiuuich Begemvetter. — Sg. Norn. ferais anmich Hy. 5, 30 {Gl. i. snigi an), anbig Fr.; Gen. lathe änbige Hg. 5, 33 (i. flechuid moir).

an-iniu « n fe in , unzart, r a u h. — Sq. Acc. N. eter min ocus anmin SC. 37, 8.

au-mine F. Bauhheit. — Sg. Nom. a ainmine ocus a roacairbe FA. 9 (anmine LBr.) 19.

aiiii s. and.

ann spätere Form für mA.{Artikel), s. B. ann axad FB. 38 Eq.; vql. S. 326, 23.

annam s. andam.

anocht spätere Form für iunoclit.

anos Hy. 5, 57, a n-os?

an-ös s. anüas.

anrad M. Krieger. — Sg. Acc. amuil gacli n-anrad CC. i Eg.; PI. Dat. anradaib Bretan „row den Kriegern Britanniens" Beitr. zur Vgl. Spr. VII 66; et/'r erredaib ocus änrathaib LU. p. 123^, 25.

an-richt traurige Lage aiu- riochd „a pitifid condition" O'B. — Sq. Acc. issecZ dorn beir i n-anrichtt TE. 9, s.

anruth nomen sectindi grudus poetarum Corm. p. 2.

ansa, andsa/'wr an-assa, schwer; asse facile, anse difficile Z'^. 229. — Sg. Nom. ni hansa FB. 75; risnid andsa für den es schwer ist SC. 45, 23; is audso dam-sa FB. 58 {Gl. i. is dolig); ni. andsa FB. 58 {Gl. ni dolig). — Adv. ni geis co ansa SC. 26. — Compar. is ansu lim-sa mo thech okbäs mo trebad uli FB. 26; is ansu e.^t gravius, ni ansu non difficilius Z- 276.

ansrutli i. fer imdith (lies -dich) a mennut ocus a crich On the Mann, and Cust. III 5i3.

au-techta „irue judgments" O'Don. Suppl.

i n-g'uimaib antechtai SC. 26, an-techte ron techte lex ZP-. 800 V

anuairc FB. 37 Eg. s. suairc.

an>üas von oben; from above, downwards O'Don. Gramm, p. 265. — con tarlaic fair anuas dass er sich auf ihn von oben warf Jjg. 15; ^ ar Bricriu . . anuas sagte B. von oben herunter ScM. 6 (induas arane asan imda H.).

i 11-apthin in perniciem Wb. 32^', s. atbath. epaid, auiDthach.

ar apaide. ScM. 5, vgl. apadh, abadh i. urfoccra a war-ning, pro- clamation, prohihition, (JDon. Suppl. ?

apair, apraid s. atlbiur.

aprainn i. olc, i. truagh 0'C7. {Corm. Transl. j). 52 digal). — appraiud ocus bithappraind Schade und ewig Schädel SC. 14.

apstai il/. = a p s 1 1 u s . — Sg. Nom: apstai Hy. 2, 39; prim-abstal Hy. 3, 1; Gen. prim-abstail Hy. 3, 10; Dat. do Pätraicc prim-abstal Hy. 3, 7; PL Nom. apstail Hy. 1, 47; 6, 10; FA. 32; Gen. apstai Hy. 7, 13; Dat. cona apstalaib Hy. 1, le; d'ap- stalaib FA. 2; Acc. ria na apsiaZu FA. 2 LBr.; Dil,. Nom. na da ap- ütal dec FA. 6; Gen. i n-onoir da apsiaZ dec j3. 40, 12; Dat. cona dib apsteZu dec p. 40, le.

ar Praep. mit Dat. und Acc, vor, für, toegen; ante, prae, pro, propter Z^. 622. — Der Anlaut des folqenden Wortes wird aspirirt: ar chind M^ FB. 48; 61; ar ^ cbuirm LgTi S,n ; ar cbena ScM. ^ 6 M. ö. ; ar ctiömramaib Sc3I. 6; ar chul TE. 13 LU.; ar chomaitecht 2}. 131, 12; ar chetus SC. 42; ar chruth FB. 19; ar thein ar thre- than Hy. 6. u; ar tbrögi 2). 131, 4; ar thoil -S'C. 26; ar thüs FB. 17 u. ö.; ar thrommi FB. 88; ar thossaig FB. 20; ar ieirg Lg. 5, 22; ar fer ^ n-aile TE. 13 Eqr, ar sluaghaib TJ^. 9, 29 Eg. — ' iJf/i Pron. suff. 1. PI. erund Gl. zti Hy. 5, 9o; 2. Sg. airut-su FB. 6; 3. Sg. M. undN. airi TE. 10;VdLU.; SC. 2; i^i'. 74; aire CC.2 LU.; 3. PI. airthiu SC. 10. — Dei" Dativ stand ur- S2'>rünglich auf die Frage wo?, der Accusativ auf die Frage wohin? Doch lässt sich der Dativ- iind Accusativgebrauch nicht mehr scharf