Page:Il chapè a trais pizs.djvu/43

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

guidos dallas stailas, scu'ls navigiants e palpand a bun stim ils chantuns della via scu'ls orvs. Perche ad eira già gnieu not, la glüna non eir' ida sü e l'illuminaziun publica (medemmamaing scu las otras glüschs da quaist secul) staiv' auncha nella mente divina.

Alincunter non eira que rer, da vair a passer per üna via u l'otra qualche lanterna u fuschella, colla quela ün devotissem servitur faiva glüsch a sieu patrun, chi's rendaiva al abituel tramegl u in visita da qualche paraint. Dasper quasi tuots ils balcuns dels plauns terrains as vzaiva u as supponiva — per dir megl — ün silenzius burlun nair, — que eiran amants chi, sentind a gnir qualchedün, avaivan suspais lur baderler.

«Nus essans libertins!» dschaivan giand l'avvocat ed ils duos canonics. «Che mê dscharone in nossas chesas, ans vzand a turner da quaistas uras? E che dscharon quels, chi'ns incuntran per via, in quaist möd, allas set passedas, scu taunts bandits, suot la protecziun della s-chürdüna?»

Ün stuerò müder conduita.»...

Ah schi ... Ma quel delizius mulin!» ...

«Mia muglier nu'l po ster our» ... dschet l'accademic con ün tun, chi tradiva la lemma d'ün prossem levatesta.

«Schi, ma mias nezzas?» exclamet ün dels canonics, chi eira solitamaing pönitenziari. «Mias nezzas dian, cha sacerdots non dessan visiter cumers.»...

«Eppür», l'interrumpet sieu cumpagn, chi eira