475
na lalaki mga mamondé kan horas na iydn; sa gabdés
na tan tiripon kami sa pagselebrar kan kaaldawan na
iniho. ... kan sarong taon may pigsaramaan kaming
er “: nagparahibi na gayod si ina sa paghanap sa- uya.
“!Dai ka madatong na bihay an banwaan, barobata! Ngunyan na banggi may manok kita asin tapang opon. Hahanapon ka kan mga aki ko pagdatong ninda halé sa
atag.
“Dakol kang aki, asin sa sakong ina daing iba kundi kami sanang duwa; sakalé sa pagloba nya gadan na ako! Ngunyan na banggi muya ko syang taohan nin kagayagayahan, nin aguinaldo ... nin sarong aki!”
Namatean kan gurang na basa su saiyang mata, ibinugtak su kamot sa payo kan aki asin sinabihan na nayoyogto:
“Garo kang gurang! Lakaw, paduman, hanapa an saimong ina, taohan saiya su aguinaldo... nin Dios, siring sa sabi mo, kun naaraman ko an ngaran kan sai- mong banwaan, nagduman kutaé ako kan mardaot su sai- mong kamugtakan. Lakaw, aki ko, ibanhan ka logod nin Dios asin ni Jesis na Kagurangnan. Iibanhan ka ni Lucia na sakong makoapé sagkod sa haraning ban- waan.”
“Ano? mahalé ka?” an hapot saiya kan 4king lalaki. “Duman sa ibabé may mga soldados, kadakol na mga mahabon. Habé mong makita an sakong mga reventa- dor? !Pum purumpum!”
“Habé kang magkawat kan butang-manok na may taragoin?” hapot kan aking babaye; “nakatagé ka na? Totoo, na daing orog kamaogma kundi an pagusigon asin magtag6?”
Hominoyom si Basilio; kinoa su saiyang sogkod asin may luhé sa mata.
“Mabalik akong madalé,” an sabi; “dadarahon ko su sakong tigang na saday, makikita mo sya asin mag- kakawat kamo, siring saimo kadakula.”
“Nagpipilaypilay man?” an hapot kan aking babaye; “kun siring gibohon ta syang ina sa pico-pico.”
“Dai ka malingaw samuya!” pinagsabihan sya kan gurang; “daraha an tapang ini nin opon asin taohan sa saimong ina.”
Inibanhan sya kan mga aki sagkod sa tulay na ka- wayan, na namumugtak sa itaas kan sapé na masologon
