474
nin mga sighid kan gihoy kan buri, alintangan binobug- takan nin sarong daraga nin mga sdgok nin manok, mga limonsito asin mga gugulayon an sarong alat. Duwang bagong tawo, sar6 lalaki asin sarong babaye, sa kataéid nin saré pa, na malungsi, maboblay, darakilang mata asin hararom an paghiling nagtutikaw sa batang. Sa saiyang maniniwang na lawog namimidbid nyam6 su aki ni Sisa, si Basilio, su tugang ni Crispin.
“Kun marhay na an saimong bitis,” an sabi saiya kan aking babaye, “magkakawat kita nin pico-pico na may taragdan, ako an ina.”
“Magiiriba kita ma tirukad sa alitoktok kan bikid,” an sogpon na taramon kan aking lalaki, “mainom ka nin dug6é nin usa na may limonsito asin ta mataba ka, asin dangan totokdoan ko ika nin paglokso sa lambang bato, sa ibabaw kan sapa.”
Mamondong naghohoyomhoyom si Basilio, pinaghihi- ling su ligad kan saiyang bitis, dangan tinatanaw su tala-init na maliwanag na marhay.
“Pabakalan an mga sighid na ini,” an sabi kan ap6é sa daraga. “asin ibakal mo nin and man an saimong mga tigang ta ngunyan Pasko nin Pagkamondag.”
“Mga reventador, muya ko mga reventador!” nagku- rahaw su aking lalaki.
“Ako, sarong payong sa sakong aki-aki” an kuréhaw kan aking babaye, na kinaptan su tapis kan saiyang tigang.
- “Asin ika anong. muya mo?” an hapot kan apé ki Basilio.
Ini sinakit na makatindog asin domindlok sa gurang.
“Senor,” an sabi saiya, “naghélang ako sa laog nin labing sambulan?”
“Magpoon kan madayag mi ika na daing pagkatawo asin pando nin mga ligad, duwang bulanos na nakalihis, sa akalé nyamé magagadan ka...”
“Pagbalsan logod kamo nin Dios, dukhé kaming mar- hay!” an simbag ni Basilio; “alagad mantang Pasko ngunyan nin Pagkamondag, muya kong pomabanwaan sa paghiling sa sakong ina asin sadit na tigang na la- laki. Pighaharanap na gayod ako ninda.”
“Pero, aki, dai ka pa nararahay asin ta harayéd an saimong banwaan, dai ka duman makakaabot na ma- tanga.”
“Dai pé bale! An sakong ina asin sadit na tigang
