408
Lominokso su alférez asin may katakutan na hiniling su fraile.
“Sarong mangirhat asin pinakamahtsay na conspi- raciOn na mapotok ngunyan mansanang banggi.”
“!Neunyan mansanang banggi!” an sabi kan alférez na baga dasmagan su Cura; asin dinalagan su sai- yang revolver asin sable na nagkakasarabit sa lanob.
“Siisay an dadakpon ko? siisay an dadakpon ko?” an saiyang kurahaw.
“!Magpakatiwadsay ka, may panahon pa, salamat sa sakong paghumari; sagkod sa ikawalong takna..”
“Tpapabadil ko gabos!”
“!Maghimaté ka! Neunyan na hapon, sarong babaye na dai ko sikat sabihon an ngaran (sarong hilom nin pe gaa dominélok sakuyaé asin ibinuyagyag ga-
6s sako. Sa ikawalong takné pandleng aagawon ninda an cuartel, sasalakaton an convento, kokoparon an mga puesto kan mga cuadrillero asin gagaradanon kita ga- bés na mga kastila.”
Nariribaraw su alférez.
“Daing ibang sinabi saké su babaye,” an sabi pa kan cura.
“Daing ibang sinabi? !dadakopén ko sya!’
‘Dai ko ikakatoégot: an pakumpisalan iyo an trono kan Dios nin mga pagkatigay.”
“Daing Dios asin mga pagkatigay na mangyayari! dadakopon ko sya!”
“Nawawaran ka na nin pagisip. An stikat mong gibo- hon iyo an paghandaé; hamohan mo sa hilom an mga soldados asin papaghiniribén mo sinda; padarahén mo ako nin apat na bantay sa convento asin paisihon mo an mga nasa puesto.”
. “Daing tawo sa puesto! Humagad ka nin tabang sa ibang mga pangkat!”
‘Dai, ta sa bagay na ini magpapakamangno, asin dai idadagos an saindang homot. An mahalaga iyo na magkadarakop ta sindang bihay asin mapatuga ta, an muya kong sabihon ika an magpatiga; ako, bilang sa- rong padi, dai sikat makilabot sa mga bagay na ini. !Pangataman! digdi mangydring magkamit ka nin mga eruces asin mga estrella: an hinahagad ko lamang saimo iyo na ipabugtak mo na ako an nagpatanid saimo.”
“!Tbubugtak, Padre, ibubugtak, asin, sakalé, maholo- gan ka nin mitra!” an masanggdyang simbag kan al-
